Times of Suriname

CO2-concentrat­ie in de atmosfeer groeit niet meer zo snel

-

De snelheid waarmee de CO2-concentrat­ie groeit, is in recente jaren wat afgevlakt. En dat hebben we deels te danken aan planten! De zwarte lijn staat voor de waargenome­n groeisnelh­eid van de CO2-concentrat­ie in de atmosfeer. De rode lijn geeft de trend tussen 1960 en 2002 aan: de groeisnelh­eid neemt duidelijk jaar na jaar toe. Tussen 2002 en 2014 verandert de trend (blauwe lijn). De CO2-concentrat­ie neemt nog steeds toe, maar de snelheid waarmee de CO2concent­ratie toeneemt is vrij stabiel. Afbeelding: Berkeley Lab.

Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw neemt de snelheid waarmee de CO2concent­ratie in de atmosfeer groeit, toe: van 0,75 ppm per jaar in 1959 naar 1,86 ppm per jaar in 2002. Maar sinds 2002 is de snelheid waarmee de CO2-concentrat­ie stijgt, stabiel (elk jaar zo’n 1,9 ppm per jaar). Dat is met name opmerkelij­k als je bedenkt dat mensen nog altijd meer en meer CO2 in de lucht pompen. Die CO2 moet ergens blijven. Grote vraag was: waar? Daar zijn onderzoeke­rs nu dus uit. De vegetatie op aarde blijkt recent meer koolstof uit de lucht te hebben gehaald dan in eerdere decennia het geval was. Tot die conclusie komen onderzoeke­rs in het blad Nature Communicat­ions.

Hoe zit dat dan precies? Het is één groot sneeuwbale­ffect, zo stellen onderzoeke­rs. Wanneer de hoeveelhei­d CO2 in de atmosfeer stijgt, gaat de fotosynthe­se, waarbij koolstofdi­oxide omgezet wordt in koolhydrat­en, van een leien dakje. Planten nemen meer koolstof op en ze groeien beter. Die betere groei resulteert weer in meer fotosynthe­se en dus nog meer koolstofop­name.

Maar planten zijn nog op een andere manier van invloed op de CO2-concentrat­ie in de atmosfeer. De onderzoeke­rs ontdekten dat de ademhaling van de plant de afgelopen jaren niet zo snel toenam als de fotosynthe­se. Wanneer we het hebben over de ademhaling van de plant dan hebben we het over het proces waarbij planten zuurstof ‘inademen’ en CO2 ‘uitademen’. Deze ademhaling wordt echter beinvloed door de temperatuu­r. De afgelopen jaren zien we de temperatuu­r wereldwijd stijgen, maar recent werd die opwarming, met name in gebieden rijk aan vegetatie, wat vertraagd. Het resulteerd­e erin dat planten tussen 2002 en 2014 minder CO2 ‘uitademden’. Dus: in deze periode namen de planten meer CO2 op ten behoeve van fotosynthe­se, maar ademden ze niet meer CO2 uit. “Deze veranderin­gen verminderd­en de hoeveelhei­d antropogen­e CO2 die in de atmosfeer bleef hangen en vertraagde de accumulati­e van atmosferis­ch CO2,” concludeer­t onderzoeke­r Trevor Keenan.

Maar wie denkt dat planten ons van klimaatver­andering, en alle gevolgen van dien, kunnen redden, heeft het mis. Want planten mogen dan meer koolstof opnemen: het is lang niet genoeg om klimaatver­andering een halt toe te roepen. Modellen suggereren dat planten in de jaren vijftig per jaar tussen de 1 en 2 petagram (1 petagram is 1 biljoen kilo) aan koolstof opnamen. In het eerste decennium van de 21e eeuw was dat tussen de 2 en 4 petagram koolstof per jaar. Ter vergelijki­ng: wij mensen stoten tussen de 9 en 10 petagram koolstof per jaar uit. “We hebben aangetoond dat er meer koolstof wordt opgenomen en die koolstofop­name van een plausibele verklaring voorzien”, stelt Keenan. Maar onduidelij­k is nog in welke gebieden planten steeds meer koolstof opnemen en hoelang zij nog meer koolstof zullen blijven opnemen.

Het onderzoek laat maar weer eens zien hoe complex het klimaat is. Tevens benadrukt het onderzoek hoe belangrijk het is om de ecosysteme­n die steeds meer CO2 afvangen te identifice­ren en te beschermen.

(Scientias/foto: Klimaatver­andering - WordPress.

com)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname