Welke tekenen kunnen wijzen op een longontsteking?
Een longontsteking of pneumonie is een ernstige infectieziekte die het longweefsel aantast. Een pneumonie ontstaat meestal nadat microorganismen (bacteriën, virussen, schimmels...) door inademing in de longen zijn terechtgekomen. Het kan gaan om micro-organismen afkomstig van andere mensen die drager zijn van het virus of de bacterie. Maar sommige van die micro-organismen (zoals de pneumokok en de stafylokok) bevinden zich van nature in onze mond en keel. Ze doen daar geen kwaad, tenzij in geval van een verminderde weerstand.
Vaak lopen mensen een longontsteking op nadat ze eerst een verkoudheid of een griep hebben gehad, waardoor het slijmvlies is aangetast en het verdedigingssysteem van onze luchtwegen is verzwakt, maar dat is niet altijd het geval.
Sommige mensen zijn vatbaarder voor pneumonie dan andere en/of lopen in geval van een longontsteking een grotere kans op ernstige complicaties en zelfs de dood. • Jonge kinderen (jonger dan 2 jaar);
• Ouderen (vanaf 50 jaar en vooral vanaf 65 jaar); • verzwakte, bedlegerige, verlamde of bewusteloze patiënten;
• mensen die ernstig of chronisch ziek zijn, zoals diabetici, nierinsufficiëntie, levercirrose, mucoviscidose of COPD;
• mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals bij aids (Hiv-infectie en aids). Verminderde immuniteit kan ook optreden bij behandeling met een immunosuppressivum of bij chemotherapie; • Mensen die roken, zwaar drinken of ondervoed zijn. Rokers lopen tweemaal meer risico als niet-rokers. • Ziekenhuispatiënten zijn bijzonder kwetsbaar. Niet alleen omdat ze, zeker bij een langdurige opname, verzwakt zijn. In een ziekenhuis zijn ook meer bronnen (dragers en geïnfecteerden) en meer potentiële besmettingswegen (wonden, katheters en dergelijke) aanwezig.
• Ook mensen die een operatie aan de buik ondergaan of die na een ongeval minder diep kunnen ademen en moeilijker kunnen hoesten, lopen een verhoogd risico
• Mensen die beademd moeten worden, hebben eveneens een verhoogde kans op een pneumonie (ventilator associated pneumonia of VAP). Zo’n longontsteking is een combinatie van verschillende factoren: de buis in je luchtpijp maakt het gemakkelijker voor de kiemen in keel en mond om af te dalen naar de longen. Bovendien kunt u dan niet hoesten, wat een natuurlijk verdedigingsmechanisme is om het slijm af te voeren. Symptomen van een longontsteking:
Neem onmiddellijk contact op met een arts als u symptomen van longontsteking bespeurt.
Bij een longontsteking ontwikkelen zich meestal al na enkele uren ernstige symptomen. De symptomen kunnen variëren naargelang de preciese verwekker. - Pijnlijke hoest
- fluimen, soms geelgroen of bloederig
- koorts of een te lage temperatuur
- borstpijn, die erger wordt bij het inademen - kortademigheid,
- moeizame ademhaling - versnelde polsslag
- soms hoofdpijn
- delirium of verwardheid.
Bij bejaarden kunnen de typische symptomen ontbreken. Bij hen kunnen verwardheid of sufheid op een longontsteking wijzen. Sommige van deze symptomen kunnen ook bij andere ziekten voorkomen (bv. griep, bronchitis, bronchiolitis, astma, longembolie, tuberculose...). Wanneer de arts een longontsteking vermoedt, zal hij dan ook meestal een longfoto of een CTscan laten maken. Ook zullen fluimen en bloed in het labo worden onderzocht om vast te stellen welk micro-organisme pneumonie veroorzaakt. Bij de helft van de patiënten met pneumonie kan echter niet precies worden vastgesteld welk micro-organisme de ziekteverwekker is. (Gezondheid.nl/foto: 4.bp.
blogspot.com)