Oudejaarsavond en de zevende heilige nacht

PARAMARIBO – Oudejaarsavond (ook wel: Silvester of Silvesteravond, vernoemd naar de heilige paus Silvester) wordt jaarlijks gevierd op de laatste dag van het jaar, 31 december, ook wel oudejaarsdag genoemd. Het vormt samen met de daarop volgende nieuwjaarsdag oud en nieuw. Het is de vooravond van de oorspronkelijk christelijke dag om het nieuwe jaar in te luiden volgens de christelijke kalender.

In Suriname wordt op oudejaarsdag flink gefeest. Het feest begint al in de middaguren met de traditionele pagara-estafette in de binnenstad van de hoofdstad Paramaribo. De straten worden afgesloten en duizenden mensen verzamelen zich elk jaar weer in de stad om deze activiteit mee te maken. Het feest verplaatst zich in de vooravond naar het uitgaanscentrum van Paramaribo waar jaarlijks ook de straten worden afgesloten en er wordt gefeest tot vlak voor middernacht. Dan haast iedereen zich naar huis omdat het in Suriname traditie is dat klokslag 12.00 uur het nieuwe jaar het liefst thuis met familie en vrienden wordt ingeluid. Om klokslag twaalf uur wordt er, de laatste jaren, champagne, of zoals vroeger een jonge of oude borrel, een biertje of een glaasje wijn, gedronken en de mensen wensen elkaar een goed en gezond nieuw jaar. Vaak gaat men daarna naar buiten om buren geluk toe te wensen en vuurwerk af te steken. Vroeger lieten de kerken hun klokken luiden en lieten schepen in de haven hun scheepsfluiten horen om het nieuwe jaar te verwelkomen. Oudejaarsavond is ook de zevende nacht uit de twaalf heilige nachten. De Twaalf heilige nachten kent men tegenwoordig als de nachten tussen 25 december en 6 januari, de tijd die de drie koningen nodig hadden om vanuit het oosten aan te komen in Bethlehem, waar in de kerstnacht het kind Jezus was geboren. In deze periode lijkt heel de aarde in rust. Maar schijn bedriegt. De aarde is een levend organisme, dat net als de mens, net als het tij van eb en vloed een in- en een uitademing kent. Dat is ook te zien aan de bomen en bloemen en de geboorte van jonge dieren. Het hele kerstverhaal zou je kunnen zien als een metafoor voor wat er gebeurt op het moment dat de levenskrachten in de aarde zitten. Maria die een boodschap krijgt van de engel, de geesteskracht die op aarde incarneert, de herders die allen in hun droom een boodschap hebben gekregen, de twaalf dagen die de drie koningen over hun reis doen. Er wordt gezegd dat in deze periode de sluier tussen hemel en aarde het dunst is. Men zegt daarom dat de heilige nachten een tijd van bezinnen is. Je kunt de ‘tijd van de heilige nachten’ ingaan met een persoonlijke vraag, een ‘levensvraag’ waarmee je worstelt, of een vraag ‘aan de toekomst’. Een klein ritueel kan je helpen om in een passende, ‘innerlijk verstilde stemming’ te raken/ blijven op de momenten die je met deze (of andere vragen) probeert te leven.