Man vijf jaar vermist, blijkt tienduizend kilometer te hebben gelopen

Als iemand al vijf jaar vermist is, is de kans over het algemeen klein dat hij nog terugkomt. Maar de 39-jarige Canadese Anton Pilipa keerde wel terug. In 2012 raakte hij vermist, nu is hij ruim tienduizend kilometer verderop gevonden. Die afstand zou hij op blote voeten hebben gelopen, schrijft de Britse krant Metro. Pilipa werd in 2012 voor het laatst gezien in de Canadese stad Vancouver. Hij moest rond die tijd voor de rechtbank verschijnen, omdat hij in 2011 gearresteerd werd voor mishandeling en wapenmisdrijven. In november dook hij op in de Amazone, wat bijna 10.500 kilometer verderop is. Volgens zijn broer Stefan lijdt Pilipa aan schizofrenie. Dat zou dan ook de reden zijn geweest dat hij verdween, stelt zijn familie. Volgens Stefan wilde de man naar de National Library of Buenos Aires gaan in Argentinië. Hij mocht het land echter niet in, omdat hij geen legitimatie bij zich had. Vervolgens besloot Pilipa om naar Brazilië te gaan. Zijn reis leidde hem door de Verenigde Staten, Mexico, Guatemala, Costa Rica, Panama, Colombia, Venezuela, Argentinië en uiteindelijk dus Brazilië. Dat deed hij allemaal op blote voeten en met alleen de kleren om zijn lijf. Onderweg at hij eten dat weggegooid was, besjes en ander fruit. In de tussentijd probeerde Pilipa’s familie hem te vinden. Ze hadden de hoop bijna opgegeven, toen ze opgebeld werden door een Braziliaanse agente die in Canada geboren is. De vrouw zag de man in november en dacht dat hij een zwerver was, omdat hij vieze kleren droeg, geen legitimatie had, geen schoenen aan had en vies was. Ze nam hem mee naar het lokale ziekenhuis, waar ze probeerden hem te identificeren. Voordat dat lukte, vluchtte Pilipa echter. Later werd Pilipa weer gevonden en het lukte de politie wel om zijn familie te vinden. Inmiddels is hij weer thuis. “Ik weet dat ik erg veel geluk heb dat ik nog leef”, vertelt de man. “Ik ben erg blij dat ik weer terug kan naar mijn familie.” Hoewel hij het overgrote deel van de reis gelopen heeft, mocht hij af en toe ook meerijden met vrachtwagens. “Ik was verbijsterd”, vertelt broer Stefan. “Ik dacht dat hij dood was. Dat was de enige manier waarop ik zijn afwezigheid kon verklaren. Maar diep in mijn hart wist ik dat hij niet dood kon zijn. Ik was echt geschokt.” Stefan zegt ontzettend blij te zijn dat zijn broer nog leeft en dat hij zo ver is gekomen.

(Ad/Foto:ad.nl)