Internationale Dag van de Dans

De dag van 29 april wordt door velen beschouwd als een vrolijke dag. Er mag dan ongegeneerd de rumba, de chacha-cha, de jive en de macarena gedaan worden. Het is dan Internationale Dag van de Dans. Sinds 1982 wordt ieder jaar de Internationale Dag van de Dans gevierd. De dag werd ingevoerd door het Internationale Dans Comité van het Internationaal Theater Instituut (ITI/Unesco). Deze dag is bedoeld om mensen die normaal niet met dansen bezig zijn, bekend te maken met deze vorm van kunst. Toegegeven, die is tegenwoordig een stuk minder geliefd en vaak een stuk belachelijker, maar daarom niet minder belangrijk. Professionele en amateurdansers tonen middels workshops op deze dag hun kunsten, overal ter wereld. Dans is een sport, kunstvorm of een sociaal gebeuren dat meestal op beweging duidt van het lichaam, vaak in combinatie met muziek. Het wordt gebruikt als een vorm van emotionele expressie, sociale interactie of in een spirituele of uitvoerende vorm. Dans kan gezien worden als een vorm van non-verbale communicatie tussen mensen, maar het wordt ook door dieren gedaan. Figuurschaatsen, gesynchroniseerd zwemmen, rolstoeldansen en ritmische gymnastiek zijn disciplines in de danssport. Ook vechtsporten worden soms gezien als vormen van dans. Beweging in niet-levende objecten kan figuurlijk gezien worden als ‘dansen’, bijvoorbeeld het bewegen van de bladeren aan een boom. Daarnaast wordt dans ook gebruikt bij verschillende podiumkunsten zoals musicals. Definities van wat dans precies is, zijn afhankelijk van sociale, culturele, esthetische, artistieke en morele overwegingen in een samenleving. Soorten variëren van streekgebonden dansen zoals volksdansen en flamenco en internationale dansen zoals latin en tango tot klassiek ballet. Dans kan voor het eigen plezier, voor een groep of voor een publiek worden uitgevoerd. Het kan ook ceremonieel gebruikt worden of voor erotische doeleinden. Dansbewegingen kunnen op zichzelf staand betekenisloos zijn, zoals bij ballet of internationale dans, maar als er een ritme wordt ingevoegd kan er een verhaal mee worden verteld. Dans kan ideeën laten zien of verhalen vertellen. Dans is door de jaren heen in veel verschillende stijlen uiteengelopen, van breakdance en krumping tot modern en de methode van Vaganova. Ongeacht de stijl is er één overeenkomst; dansen is niet alleen een kwestie van beweging en flexibiliteit, maar ook van anatomie. Als niet de juiste spieren op de juiste wijze worden gebruikt, kan dit tot ernstige blessures leiden. Dansen kan worden geleerd op een dansschool. Naast recreatieve dansscholen bestaan er professionele opleidingen voor dansen, veelal verbonden aan een conservatorium. Daarnaast zijn er ook dansopleidingen op mbo-niveau. Choreografie is het bedenken van dansbewegingen. Een choreograaf is degene die de choreografie verzorgt. Dans laat geen duidelijke zichtbare sporen na, zoals bouwwerken, grotschilderingen en werktuigen. Het is daarom moeilijk om te zeggen wanneer dans een deel van de menselijke natuur werd. Dans was vanaf het begin van de beschaving wel zeker een belangrijk deel van ceremonies, rituelen en verjaardagen. Ook werd de dans toen al ter vermaak gebruikt.

(Bronnen: www.fijnedag. nl,www.humankinetics.com)