Vluchtelingenherdenking Amsterdam gaat niet door
AMSTERDAM - De veelbesproken Amsterdamse herdenking van de omgekomen vluchtelingen is afgeblazen. Dat laten de initiatiefnemers weten. Zij zagen eerder, ondanks alle kritiek, geen reden om het evenement te verplaatsen of af te zeggen.
Het plan van de organisatie was om vanavond 3.000 witte papieren kruisen in het gras op het Rembrandtplein te plaatsen, om ook stil te staan bij de vluchtelingen die het leven lieten onderweg naar Europa. Initiatiefnemer Rikko Voorberg wilde Nederland daarmee dwingen tijdens de dodenherdenking ook stil te staan bij de slachtoffers “die wij, bedoeld of onbedoeld, zelf maken”. Zowel het Cidi als het Nationaal Comité 4 en 5 mei uitten eerder deze week hun zorgen. Zo vond het Cidi dat door het herdenken van omgekomen vluchtelingen op 4 mei de betekenis van de Nationale Dodenherdenking verwatert. “Het is goed om stil te staan bij het leed van vluchtelingen, maar dat kan beter op een ander moment.” De gemeente Amsterdam kon dergelijk initiatief echter niet verbieden. Beperkingen van de vrijheid van demonstratie zijn alleen gelegitimeerd bij vrees voor wanordelijkheden, verkeershinder of gezondheidsrisico’s. Om ‘wanorde en verstoringen’ te voorkomen werd de voorgenomen herdenking wel verplaatst van het Rembrandtplein naar de Nieuwmarkt. “Om zo niets af te doen of toe te voegen aan de jaarlijkse herdenking van de naar schatting zestig miljoen slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog’’, aldus de burgemeester. Gisteren besloot de organisatie zelf de stekker uit het initiatief te trekken. “We hebben blijkbaar een open zenuw geraakt’’, laat Matthijs Jaspers, één van de aanjagers van het initiatief, weten in een open brief. “Omdat we nooit de bedoeling hebben gehad vanuit boze woorden van start te gaan met de herdenking, hebben we besloten ons initiatief te staken.” “We wilden mensen de kans geven om een andere groep slachtoffers te herdenken en een jongere generatie bij de Nationale Dodenherdenking te betrekken. Want wat is de zwarte bladzijde van deze tijd? De vluchtelingencrisis. Nu staan we vooral stil bij de slachtoffers van de inktzwarte bladzijde van de vorige generatie.”
(AD.NL)