May beschuldigt Brusselse bureaucraten van inmenging Britse verkiezingen

ENGELAND - “Heel Brits: als je tegen buitenlanders praat, zeg dan gewoon hetzelfde maar dan met een luidere stem in de hoop dat ze het verstaan.” Dat was één van de vele reacties nadat Theresa May Europese politici er woensdag van had beschuldigd zich te mengen in de Britse verkiezingen. Ze deed dat na een bezoek aan Buckingham Palace waar ze het ontslag van haar regering had ingediend. Een dag eerder had ze zichzelf vol trots ‘a bloody difficult woman’ genoemd, woorden nota bene van Kenneth Clarke, de laatste der eurofiele Mohikanen bij de Tories. Ondertussen weet May dat elke aanval vanaf het continent stemmen oplevert.

May besloot ‘wraak’ te nemen na de smeuïge onthullingen over het diner een week eerder op Downing Street, na aanvankelijk diplomatiek te hebben gesproken over een constructieve avond. Uit een verslag dat via Jean-Claude Junckers rechterhand Martin Selmayr in een gezaghebbende Duitse krant was beland, bleek dat de Britse regering laks, naïef en amateuristisch werd genoemd. Dit wekte de woede bij May, die sprak over ‘Brusselse roddel.’ De populaire leider van de Schotse Conservatieven, Ruth Davidson, wees er zelfs op dat Juncker geen betrouwbare verteller is na een goed diner. Met andere woorden: hij had teveel gedronken.

Ook de eurosceptische pers is - met enige vertraging, het Duits moest worden ontcijferd - een tegenoffensief begonnen. Zo zou dat avondmaal een val zijn geweest waar May met open ogen in is gelopen. The Daily Telegraph kwam met een profiel van Selmayr, die werd neergezet als een Raspoetin, een Monster en een Darth Vader. De aanval op deze Duitser, een devoot gelovige in het Europese project, is geen toeval omdat de Brexit Spelen steeds meer worden gezien als machtsstrijd tussen Berlijn en Londen, met Brussel als het varkentje in het midden. Was Angela Merkel niet degene die David Camerons eisen had afgewezen? Woensdagochtend openden de Britse kranten met nieuwe anglosceptische geluiden uit Brussel. De eindrekening voor de Britten zou volgens The Financial Times van 60 naar 100 miljard zijn opgelopen en The Times had gehoord dat May zelf niet mag aanschuiven aan de onderhandelingstafel. Andere bronnen wisten juist te melden dat er bij haar op is aangedrongen om onderhandelaar David Davis van zijn taak te verlossen. Tegelijkertijd ligt May onder artillerievuur van The Evening Standard, de invloedrijke krant van Londen, die sinds deze week wordt geleid door eurogezinde partijgenoot en aartsvijand George Osborne. Uit het gelekte eettafelgesprek zijn enkele dingen duidelijk geworden. Er komt een fikse ruzie over de eindafrekening. De Britten zijn best bereid geld naar Brussel over te maken in ruil voor een schappelijk handelsakkoord, terwijl de EU eerst de scheiding wil afronden en dan pas wil praten over een deal. Downing Street wantrouwt het uit elkaar trekken van die twee zaken. Waarom miljarden overmaken als je niet zeker bent hoe de toekomst eruitziet? Het verschil zegt nog iets fundamentelers. Brexiteers kunnen het zich amper voorstellen dat landen of een organisatie als de EU politieke principes boven handelsbelangen kunnen laten prevaleren.

Hoe sterk ze ook wil overkomen, het heeft er alle schijn van dat May in de moeilijkheden zit. Ze lijkt een strategische fout te hebben begaan door het referendumresultaat te interpreteren als een stem tegen immigratie. Daarna heeft ze onder druk van partijgenoten en de pers gekozen voor een zo hard mogelijke Brexit, maar nu volgt de realiteit daarvan. Het Britse droomstadium is bijna voorbij’, schreef Christopher Booker, nota bene auteur van het boek The great deception: the secret history of the European Union. Zelfs voor deze euroscepticus van het eerste uur is de rebornBrexiteer May te ver gegaan.

(de Volkskrant)