Ontvoerde Congoleze kinderen belanden als wezen in België
BELGIE - Minstens drie Congolese ‘weeskindjes’ die in Belgie geadopteerd werden, hebben nog biologische ouders in hun thuisland. Ze werden ontvoerd en ondergebracht in een weeshuis waar ze valse namen kregen.
Toen in 2013 de Democratische Republiek Congo buitenlandse adopties had stilgelegd - na veel te veel verhalen over misbruik - mocht geen enkel kind nog het land verlaten. Op dat moment waren er echter nog tientallen adoptieprocedures hangende. Ook in Belgie. Men heeft vervolgens geprobeerd om frauduleuze dossiers eruit te filteren - althans, dat was de bedoeling - en na een lange, slopende procedure en meer dan twee jaar wachten kwamen in november 2015 een dozijn Congolese weeskindjes alsnog aan in Belgie.
Die kinderen kwamen allemaal uit weeshuis Tumaini in Kinshasa, een instelling die gerund wordt door de Belgisch-Congolese Julienne Mpemba (40) uit Namen. Sinds 2012 had ze al een dertigtal Congolese weeskinderen aan adoptieouders in Belgie gekoppeld. “Nooit problemen gehad”, zou ze daarover later verklaren. Mpemba verdiende overigens duizenden euro’s aan de tijdelijke adoptiestop. “Als u wil dat ze verzorgd worden, moet u daarvoor betalen”, liet ze weten aan de adoptieouders. “Het zijn uw kinderen.” Enkele maanden nadat de kinderen in België aangekomen waren, volgde de kater. Het federaal parket ontdekte dat in minstens drie gevallen het niet om weeskinderen ging. Omdat de betrokkenen al jaren in de adoptiebranche opereerden, gaat het mogelijk om nog veel meer kinderen. Ze kregen andere identiteiten en andere geboortedata en waren nooit bestemd voor adoptie. Voor de Belgische adoptieouders stortte de wereld in en tot vandaag weten ze niet wat de toekomst zal brengen. In Congo vertelden de biologische ouders hoe hun kinderen met een list van huis weggelokt werden. Ze kregen de kans om op vakantiekamp te gaan met een jongerenorganisatie uit de streek, maar ze keerden nooit terug. De straatarme ouders konden bovendien geen kant uit. Een advocaat kunnen ze niet betalen en op veel hulp van de lokale overheden moesten ze ook al niet rekenen.
De biologische ouders hebben maar één wens: hun kind terugkrijgen. Maar diep vanbinnen maken ze zich geen illusies meer. “Geef ons ten minste de kans om contact te leggen met onze kinderen of de adoptieouders. Wie weet, op een dag, keren onze kinderen terug.”
In België reageren de betrokken adoptieouders bijzonder emotioneel. In Kinshasa wordt intussen met argusogen gevolgd wat de overheid in Belgie met Julienne Mpemba - de spin in het web - gaat doen. Mpemba, een juriste die ooit bij de verkiezingen op een lijst stond voor de PS, werd vorig jaar opgepakt in Belgie, maar na anderhalve maand vrijgelaten in afwachting van een proces.
De vrouw en haar weeshuis worden door Congolese mensenrechtenorganisaties al sinds 2013 in verband gebracht met de verdwijning en ontvoering van kleine kinderen. In dat jaar werd ook Interpol al op de hoogte gebracht over de praktijken. Toen werden er kinderen ontvoerd in buitenwijken van Kinshasa. Mensenrechtenorganisaties achten de kans bijzonder groot dat die kinderen ook in Belgie worden grootgebracht.
(HLN)