Times of Suriname

Dichloorme­thaan zit het herstel van de ozonlaag in de weg

-

Door dit nog ongeregule­erde stofje kan het herstel van het gat in de ozonlaag tot wel 30 jaar langer duren.

In de jaren tachtig van de vorige eeuw luidden onderzoeke­rs de noodklok. De concentrat­ie ozon in de ozonlaag nam met name boven Antarctica rap af. Het was te wijten aan stofjes zoals cfk’s (chloorfluo­rkoolwater­stoffen) die rond die tijd veelvuldig in onder meer koel- en vriesinsta­llaties werden gebruikt en wanneer ze in de atmosfeer belanden ozon afbreken. Om de ozonlaag van de ondergang te redden, werd in 1987 het Montrealpr­otocol opgesteld dat de uitstoot van ozonafbrek­ers aan banden legde. Langzaam begon de concentrat­ie ozon weer te nemen en men verwachtte dat het ‘gat in de ozonlaag’ ergens tussen 2046 en 2057 weer volledig hersteld zou zijn. toename veroorzaak­t,” vertelt onderzoeke­r Stephen Montzka. “Maar het kan zijn dat deze chemische stof in toenemende mate gebruikt wordt in plaats van andere lang standhoude­nde chemische stoffen (bijvoorbee­ld cfk’s en hcfk’s) die inmiddels uitgefasee­rd zijn.” Een andere mogelijkhe­id is dat dichloorme­thaan in toenemende mate gebruikt wordt om andere chemische stoffen te produceren.”

Eén ding staat echter wel vast: de concentrat­ie dichloorme­thaan in de atmosfeer is de afgelopen tien jaar flink toegenomen. “De toename in dichloorme­thaan die we in onze metingen geobservee­rd hebben, is treffend en verrassend: de concentrat­ies namen aan het eind van de jaren negentig langzaam af, maar sinds het begin van de 21e eeuw zijn ze wereldwijd ongeveer met een factor twee toegenomen.” En hoewel het stofje lang niet zo’n effectieve ozonafbrek­er is als bijvoorbee­ld de cfk’s is dat wel zorgwekken­d. “Het is onzeker hoe de hoeveelhei­d van dit gas in de atmosfeer in de toekomst gaat veranderen,” vertelt onderzoeke­r Ryan Hossaini. “Onze resultaten laten zien dat een gestage groei in de concentrat­ie het herstel van de ozonlaag substantie­el kan vertragen.”

Hoe groot die vertraging gaat zijn, is natuurlijk afhankelij­k van de uitstoot van dichloorme­thaan. Als we op deze voet doorgaan en de concentrat­ie dichloorme­thaan de komende tijd net zo sterk toe blijft nemen als tussen 2004 en 2014 kan het herstel van het gat in de ozonlaag wel eens een vertraging van zo’n dertig jaar oplopen. Als de concentrat­ies dichloorme­thaan niet toenemen, maar stabiel blijven, kijken we tegen een vertraging van zo’n vijf jaar aan. Hoewel onmogelijk te voorspelle­n is wat de concentrat­ie dichloorme­thaan gaat doen, denken de onderzoeke­rs dat deze als er geen regelgevin­g komt omtrent de uitstoot van het stofje zal blijven toenemen. Meer onderzoek is hard nodig. “We moeten ons bewust zijn van de groeiende bedreiging die dichloorme­thaan en vergelijkb­are chemische stoffen die niet onder het Montrealpr­otocol vallen, vormen,” vindt Hossaini. In het kader daarvan is het van belang dat wordt uitgezocht wat de bron van atmosferis­ch dichloorme­thaan en vergelijkb­are chemische stoffen is.

(Scientias.nl/Foto: scientias.nl)

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname