Internationale Dag van de Tijger

De Internationale Dag van de Tijger is jaarlijks op 29 juli om wereldwijd aandacht te vragen voor het behoud van tijgers. Het gaat namelijk niet goed met de nobele katachtigen, die door stropers en jagers worden afgeschoten voor hun huid, hun botten en voor de sport. Wereld Tijgerdag vindt zijn oorsprong bij de Saint Petersberg Tiger Summit in 2010. Op dat moment stonden wilde tijgers op het punt van uitsterven. De tijger (Panthera tigris) is een zoogdier dat tot de familie der katachtigen (Felidae) behoort, een van de vier ‘grote katten’ die tot het geslacht Panthera behoren. Tijgers zijn jagende roofdieren. De meeste tijgers wonen in het bos (waarvoor hun camouflagestrepen geschikt zijn) en in grasland. Van de grote katten zijn de tijger en de jaguar goede zwemmers; tijgers kunnen vaak badend in vijvers, meren en rivieren worden aangetroffen. Tijgers jagen solitair. Hun dieet bestaat voornamelijk uit middelgrote planteneters, vooral hoefdieren, maar als de omstandigheden dat voorschrijven, jagen ze ook op grotere prooien. Het is geen sociaal dier: de groepen bestaan uit moeder en welpen. De tijger is een bedreigde diersoort die verspreid over Azië voorkomt. De enorme teruggang in aantal moet worden toegeschreven aan het steeds verder oprukken van de mens. Veel rustige natuurgebieden zijn daardoor verloren gegaan, terwijl de tijger een groot leefgebied nodig heeft. Verder is er steeds minder groot wild voorhanden dat als voedsel kan dienen. Daarnaast wordt de tijger vaak het slachtoffer van stropers, omdat zijn fraaie huid, botten en lichaamsdelen op de zwarte markt veel geld opbrengen. Tijgers blijken infrageluid te produceren om rivalen uit hun territorium te verdrijven en om partners aan te trekken. Deze ontdekking van Ed Walsh en een aantal collega’s uit Omaha (Nebraska) in 2003 verklaart wellicht hoe tijgers een groot territorium voor zichzelf in stand houden om te jagen. Tijgers produceren een veelheid aan geluiden, diep gebrul en gegrom, maar ook een schraapgeluid om elkaar te begroeten. Een brul gevolgd door een grom wordt schijnbaar gebruikt om rivalen af te schrikken. Uit het onderzoek blijkt dat het geluid dat tijgers produceren, veel lage frequenties bevat. Lage frequenties dragen in de buitenlucht veel verder dan hoge frequenties, zelfs in de dichte bosgebieden waar de tijgers leven. Men beweert, maar dit is volgens Walsh niet bewezen, dat het geluid tot 8 kilometer ver hoorbaar kan zijn. De meeste geluidsenergie wordt door tijgers gemaakt rond 300 Hz, met componenten daaronder tot zelfs onder 20 Hz. Dat de tijgers dit lage geluid ook zelf kunnen horen, is door Walsh aangetoond. Hij bracht Siberische, Sumatraanse en Bengaalse tijgers onder narcose. Door het meten van de hersenactiviteit bleek dat tijgers het gevoeligst zijn voor geluid bij 500 Hz. De onderzoekers willen nu proberen of van het geluid van wilde tijgers een akoestische vingerafdruk gemaakt kan worden, om individuele tijgers te volgen. Dit zou zinvol zijn voor het tellen van deze bedreigde dieren in het wild. Dierenoppassers uit dierentuinen kunnen hun tijgers aan het geluid herkennen. Dierenorganisaties pleitten toen om deze mooie dieren te helpen door geld beschikbaar te stellen en internationale samenwerkingen aan te gaan. Het beschermen en het uitbreiden van hun habitat is daarvoor belangrijk. Inmiddels gaat het weer een klein stukje beter met de tijger. Dat heeft deze dag toch maar mooi voor elkaar gekregen. Veel internationale organisaties zijn betrokken bij de viering van deze dag, zoals het Wereld Natuur Fonds, en het Fonds voor Dierenwelzijn.

(Bron: Fijnedag.nl)