Geen steun voor...

Waterberg wijst op de inspanningen die specialisten hebben moeten plegen om tot hun hoge waarde op de arbeidsmarkt te komen. Indien er behoefte is om een groter aandeel van de gezondheidsrekening aan de ziekenhuizen die in geldproblemen zitten, uit te betalen, dan zijn er tal van mogelijkheden zonder dat specialisten daarvoor afgestraft hoeven te worden. Waterberg, zelf arts van huis uit, stelt voor dat de ziekenhuizen de specialisten in dienst nemen, waardoor de inkomsten uit zowel klinische als poliklinische behandelingen in de kas van het ziekenhuis komen. De specialisten krijgen dan een salaris voor beide verdiensten. “Ik zou de laatste zijn om te zeggen dat de specialisten slecht moeten verdienen. Ik zeg betaal hen goed, betaal ze zeer goed. Betaal hen zelfs hetzelfde als de collega’s in Holland verdienen. Ik zeg u dat het ziekenhuis veel meer zal overhouden aan inkomsten.”

Om de uitgaven binnen de gezondheidszorg verder te verlagen, stelt Waterberg ook voor dat Suriname de mogelijkheden moet bekijken om lokaal een medicamentenfabriek op te zetten, zoals door de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) is voorgesteld. De BEP-parlementariër kan niet meegaan met de reeks harde eisen die is gesteld om het mes er diep in te zetten voor wat betreft de salarissen van specialisten, met als doel extra geld beschikbaar te krijgen om de ziekenhuizen draaiende te houden. “Om specialist te worden, heb je bijna geen jeugd. Je moet tien tot twintig jaren studeren. Om specialist te worden, moet je behoorlijk veel inleveren.” Ook parlementariër Dew Sharman (VHP) kan niet meegaan met de eis vanuit vooral de coalitie, om zonder duidelijke onderbouwing te willen snijden in de salarissen van specialisten. Sharman wijst erop dat de salariëringen tot stand zijn gekomen door middel van onderhandelingen die de ziekenhuizen hebben gevoerd met de specialisten. “Dan zou men beter moeten onderhandelen.”