Wereld Normalisatiedag
De Wereld Normalisatiedag (Engels: World Standards Day) wordt jaarlijks op 14 oktober gevierd ter ere van alle mensen die zich wereldwijd bezighouden met normalisatie ten behoeve van producenten, fabrikanten, consumenten, leveranciers, overheden, brancheorganisaties, adviesinstellingen en dergelijke. Het IEC (International Electrotechnical Commission), het ISO (International Organization for Standardization) en ITU (International Telecommunication Union) zijn de drie mondiale organisatoren. Sinds 1998 wordt deze themadag georganiseerd. Normalisatie, normalisering of standaardisatie is breed genomen een proces dat erop gericht is om iets meer normaal te maken, wat meestal inhoudt dat het wordt geconformeerd aan een regelmatigheid, regel of norm of dat het teruggebracht wordt vanuit een bestaande afwijkende staat. Het heeft verschillende betekenissen binnen verschillende gebieden. Een voorbeeld hiervan is databasenormalisatie, een ontwerptechniek om tabellen in relationele databases te vrijwaren van dubbele en foutieve informatie.
Vooral de transportwereld vaart wel bij normalisatie, wat betekent dat alle producten een beetje standaard hebben zodat de hele wereld er iets mee kan. Denk maar eens aan de afmetingen van containers, die zonder normalisatie niet allemaal in Tetris-stijl op vrachtschepen passen. Er bestaan verschillende manieren om dubbelingen in databases te voorkomen. Dit deel van een databaseontwerpproces wordt normaliseren genoemd. De oplossingen noemt men normaalvormen. De normalisatie leidt ertoe dat elke regel in elke tabel met behulp van een unieke identificatie, een sleutel, opgevraagd kan worden. Elke normaalvorm stelt daartoe bepaalde eisen aan de manier waarop de gegevens zijn opgeslagen (zoals eisen aan de geldende functionele afhankelijkheden). Er zijn meerdere normaalvormen bekend, maar de meest gebruikte zijn de zogenaamde eerste, tweede, derde en vierde normaalvorm. De gegevens staan in een bepaalde normaalvorm wanneer aan een aantal voorgeschreven voorwaarden voldaan is. Gegevens staan bijvoorbeeld in de tweede normaalvorm slechts, als ze voldoen aan de eerste normaalvorm en aan een aantal extra regels.
(Bron: Wikipedia.org)