Internationale Dag ter Bestrijding van Extreme Armoede

Deze dag is in het leven geroepen om wereldwijd een vuist te maken tegen armoede. In 1987 is de dag opgericht en erkend door de Verenigde Naties. Tijdens de bijeenkomsten, die er op de dag worden georganiseerd, komen duizenden mensen samen tijdens protestmarsen en demonstraties. Tijdens die bijeenkomsten hopen de mensen samen iets te kunnen doen aan de extreme armoede in derdewereldlanden. Armoedebestrijding is een proces dat zich richt op het verminderen van armoede in een gemeenschap of groep van individuen. Armoedebestrijding kan betrekking hebben op absolute of relatieve armoede. Absolute armoede betekent dat iemand leeft op de rand van het bestaansminimum. Het ontbreekt hem aan voedsel, veilig drinkwater, sanitair, gezondheid, onderwijs, onderdak en informatie. Absolute armoede komt vooral voor in ontwikkelingslanden. Bij relatieve armoede worden de levensomstandigheden van een groep of persoon beoordeeld in verhouding met zijn omgeving. Het is dus feitelijk een index voor inkomensongelijkheid. Relatieve armoede komt overal voor. Armoede is niet beperkt tot inkomensarmoede. Het heeft veel dimensies, zoals sociale uitsluiting, gebrekkige toegang tot onderwijs en een korte levensverwachting. Ontwikkelingsdeskundigen hanteren dan ook voor het gebruik bredere definities van armoede. Volgens de Wereldbank heeft armoede vele gezichten, die van plaats tot plaats en van tijd tot tijd veranderen. “Armoede is honger. Armoede is gebrek aan onderdak. Armoede is ziek zijn en niet naar een dokter kunnen. Armoede is niet naar school kunnen en niet kunnen lezen. Armoede is geen baan hebben, vrezen voor de toekomst en leven van dag tot dag. Armoede is een kind verliezen aan een ziekte die veroorzaakt is door vuil water. Armoede is machteloosheid, gebrek aan vertegenwoordiging en vrijheid.”

De Indiase econoom Amartya Sen gebruikt dit laatstgenoemde aspect, gebrek aan vrijheid, om armoede te beschrijven. Volgens Sen is armoede gebrek aan vrijheid om het soort leven te leiden dat men wil. Naast economische onvrijheid, kan er bijvoorbeeld sprake zijn van gebrek aan politieke vrijheid, gebrek aan sociale voorzieningen , en gebrek aan sociale zekerheid. Armoedebestrijding moet zich volgens deze visie richten op het opheffen van onvrijheden. Het uitroeien van armoede (en honger) is een van de Milleniumdoelen van de Verenigde Naties. Armoede wordt gedefinieerd als “het rondkomen van 1 dollar per dag”. In 1990 (toen de Milleniumdoelen werden opgesteld) waren dat 1,8 miljard mensen bijna een derde van de wereldbevolking. (Bron: www.wikipedia.org, refuserlamisere.org)