Koppel krijgt zeven jaar...

Valstein-Montnor zegt verder dat Pamela C veel wisselende verklaringen aflegde. Pamela C verklaarde in eerste instantie dat zij haar zoontje sloeg om daarna aan te geven dat zij dit samen met Mohammed L deed. Toen zij op de zitting de kapotte lepel en bezem zag, werd zij emotioneel. Zij verklaarde dat Mohammed L haar kind sloeg met de houten lepel. Volgens haar was hij agressief en hij gooide de jongen tegen de muur. De magistraat nam mee dat de vrouw een moeilijke jeugd had en op haar twaalfde jaar werd verstoten door haar moeder. Toch vindt zij dat Pamela C als moeder van het slachtoffer niet lijdzaam moest toezien dat haar zoon werd geslagen. De vrouw heeft nog twee jonge kinderen die in een tehuis zijn. Irene Lalji, advocaat van Mohammed L, gaat in hoger beroep tegen dit vonnis. Zij vindt dat de rechter geen verantwoording aflegde van hetgeen de vervolging en verdediging in de loop van de zittingen aan bewijsmiddelen naar voren brachten. Volgens haar is het de plicht van de rechter om de door de verdediging aangehaalde ontlastende bewijsmiddelen te bespreken, maar de magistraat repte met geen woord daarover. Zij zegt dat Pamela C onder ede ontlastende verklaringen tegen Mohammed L aflegde. Zij vindt dat er geen gebruik is gemaakt van getuigenverklaringen tijdens het gerechtelijk vooronderzoek. Lalji zegt dat behandeling van zaken in appel zoveel jaren duren en onzekerheid met zich meebrengen, waardoor de kantonrechter zorgvuldig vonnis moet wijzen. Zij vindt dat de rechter niet zorgvuldig, maar emotioneel vonnis wees. Bovendien zegt ze dat de broer van haar cliënt op de zitting verklaarde dat zijn verklaring bij de politie gelogen was, maar de rechter nam dit toch mee in haar vonnis. “De rechter had vanaf het begin een vooringenomenheid in deze zaak en dat is bij het vonnis gebleken. Emotionele vonnissen komen de rechtspleging niet ten goede. De rechter heeft een verwrongen bewijs gemaakt; het is een niet goed gemotiveerd vonnis”, aldus Lalji. WJ