Op Syrië na verdwijnt Midden-Oosten van Amerikaanse televisie

Op de oorlog in Syrië na verdween het Midden-Oosten zo goed als helemaal van het Amerikaanse televisiescherm, stelt journalist Jim Lobe na een lezing van het recentste Tyndall Report. Ook het weernieuws was opvallend lokaal.

Het Tyndall Report brengt jaarlijks een overzicht van de meest gecoverde onderwerpen door drie grote Amerikaanse nieuwszenders ABC, CBS en NBC. Volgens de resultaten kwamen in 2017 vooral Rusland en gebeurtenissen die gelinkt worden aan dat land, zoals het vermoeden van Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen, het meest aan bod op de drie nieuwszenders. Het nucleaire programma van Noord-Korea staat op de derde plaats in de ranking en verslaggeving over de oorlog in Syrië staat op nummer 14.

De spanningen tussen de VS en Iran, de radicale ommekeer in het Amerikaanse beleid inzake het Israëlisch-Palestijns conflict, noch de erkenning van president Trump van Jerusalem als hoofdstad van Israël kwamen nog maar in de buurt van de aandacht die de meest gecoverde verhalen in 2017 kregen. Het jaarrapport van Andrew Tyndall geeft goed weer hoe veel Amerikanen, misschien wel de meesten, naar de wereld kijken. Beter nog: het geeft een blik op de wereld die ze voorgesteld krijgen door hun televisienetwerk. Tyndall maakt al 30 jaar een compilatie van de nieuwsshows die ’s avonds tijdens de weekdagen gemiddeld 20 miljoen kijkers bereiken via de zenders ABC, CBS en NBC.

Ook al lijkt dit misschien geen reusachtig cijfer, toch is dit nieuwsnetwerk de grootste bron van nationaal en internationaal nieuws voor de Amerikaanse bevolking. En 20 miljoen zijn nog steeds veel meer mensen dan zij die het nieuws bekijken via de kabel, ook al biedt dit kanaal meer uitgebreid nieuws over nationale en internationale gebeurtenissen.

Door de grootte en invloed van de sponsors van ABC, CBS en NBC (in vergelijking met de adverteerders van het nieuws via de kabel) is dit nieuwsnetwerk zo ontworpen dat het zo breed mogelijk moet gaan en dus zoveel mogelijk mensen moet weten te bereiken. De voorgestelde nieuwsitems, vaak beperkt en sensationeel, vertellen veel over de manier waarop de meeste Amerikanen gebeurtenissen buiten hun eigen onmiddellijke ervaring om zien of begrijpen.

Vorig jaar besteedden de drie netwerken een totaal van 14.320 minuten aan actualiteit tijdens de avondprogramma’s. Dat is iets meer dan 20 minuten per nieuwsduidingsprogramma van een half uur. Van al dat nieuws ging slechts de helft over thema’s die zich buiten Washington DC afspelen. Ongeveer 4200 minuten waren items gecoverd door verslaggevers die zich in Washington bevonden, ook al kon dit zowel over nationaal als over internationaal nieuws zijn. Slechts 1124 minuten, minder dan 8 procent, waren reportages waarbij de verslaggever ook echt naar het buitenland trok. Is het dan verwonderlijk dat de gemiddelde Amerikaan denkt dat de VS het centrum van de wereld is?

Aanvoerder van de top tien is volgens Tyndall de inmenging van Rusland in de verkiezingen, met een totaal van 677 minuten. Op nummer twee staat de verslaggeving over het afschaffen van Obamacare (444 minuten), gevolgd door Noord-Korea’s nucleaire programma met 300 minuten. De enige andere buitenlandverhalen in de top 20 gingen over het inreisverbod van Trump en de restricties op visa (12e plaats met 169 minuten), de oorlog in Syrië (14e plaats met 160 minuten) en illegale immigratie (plaats 16 met 134 minuten).

(De wereld morgen)