Beleidsmakers hebben structureel kwikvervuiling in de hand gewerkt
PARAMARIBO - Beleidsmakers hebben het structureel laten afweten met betrekking tot het indammen van kwikgebruik. De afgelopen dertig jaar is een goed deel van de natuur, inclusief de samenleving, gecontamineerd met hoge gehaltes kwik zonder dat zij het doorhebben. Dit geldt niet alleen voor het binnenland, maar zeker ook in Paramaribo is de vergiftiging erger dan gedacht.
Dit blijkt uit verschillende presentaties die parlementariërs gisteren hielden tijdens de behandeling van het Minamata-verdrag inzake de indamming van het gebruik van en de handel in kwik. Door enkele parlementariërs werd de ernst van de kwikvervuiling en vergiftiging goed onderbouwd. Riad Nurmohamed gaf zelfs een wetenschappelijke benadering, waarmee het parlement met de neus op de feiten werd gedrukt. De indruk ontstaat dat de kwikvervuiling in Paramaribo en het binnenland twee aparte ontwikkelingen zijn, maar volgens Nurmohamed, van huis uit wetenschapper, heeft de vervuiling in het binnenland binnen enkele dagen gevolgen voor de kustvlakte. Onderzoek heeft uitgewezen dat kwik, dat op de goudvelden gebruikt wordt, in grote hoeveelheden met sedimenten naar het noorden stroomt en afgezet wordt langs de kuststrook. “En als je toevallig van krabben houdt, dan heeft u een probleem”, zegt Nurmohamed.
Hij trekt de lijn verder door te stellen dat ruim vijftien procent van de Surinaamse bevolking drie keer zoveel kwik in het lichaam heeft, dan internationaal als toegestaan is aangemerkt. Nurmohamed en andere parlementariërs wijzen ook op de kwikvervuiling in Paramaribo, die vaak genoeg overschaduwd wordt door ontwikkelingen in het binnenland, terwijl het gevaar even groot, dan wel groter kan zijn in de kustvlakte.
De internationale norm is dat er niet meer dan tweeduizend Nanogram kwikdamp per kubieke meter lucht in de atmosfeer mag zijn. Boven Paramaribo is er op sommige plekken zelfs zestienduizend Nanogram gemeten.
De conclusie was kamerbreed dat geen enkele regering zich de afgelopen dertig jaar optimaal heeft ingespannen om kwikgebruik en vervuiling in Suriname aan te pakken. De ratificering van het Minamata-verdrag zal een stimulans moeten zijn om daar eindelijk werk van te maken, maar het kwaad is al geschied.
BC