Internationale Dag van de Sociale Rechtvaardigheid

Ieder jaar op 20 februari organiseren de Verenigde Naties de Internationale Dag van de Sociale Rechtvaardigheid. De Dag is bedoeld om de focus te leggen op hoe wij zo sociaal mogelijk kunnen omgaan met onze medemens. Want we hebben het hier bijzonder goed, en dan mogen we best een stukje van onze weldaad afgeven aan onze minderbedeelde medewereldbewoners.

Sociale rechtvaardigheid wordt gezien als een van de belangrijkste punten in het socialisme. De term komt ook nog veel naar voren in het hedendaagse sociaaldemocratische gedachtegoed. De exacte invulling van de term is problematisch, doordat iedereen een andere definitie hanteert (waardoor sociale rechtvaardigheid een wezenlijk betwist begrip is). De meeste definities propageren herverdeling van eigendommen, oftewel nivellering. Socialisme is een politieke maatschappijvorm gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit, of de verzamelnaam voor een verscheidenheid aan politieke en ideologische stromingen die naar een dergelijke maatschappij streven.

Kerngedachte binnen deze stromingen is dat het collectief, al dan niet belichaamd door de overheid/Staat, de hoogste beslissingsbevoegdheid heeft over de verdeling van macht en goederen. Arbeiderszelfbestuur staat centraal bij verscheidene socialistische theorieën. Traditioneel wordt hiermee bedoeld dat de Staat het verschil in economische macht, dat samenvalt met het verschil tussen arm en rijk, nivelleert en zo een einde maakt aan de klassenmaatschappij. Een wat modernere interpretatie is dat volledige nivellering niet noodzakelijk is voor het verwezenlijken van een eerlijke samenleving, maar vrijwel elke socialistische theorie gaat uit van een sterk overheidsingrijpen om sociale en maatschappelijke problemen op te lossen en kenmerkt zich door een sterke antipathie versus een (te) vrije markt. In dat opzicht staat het socialisme van oudsher lijnrecht tegenover kapitalisme en liberalisme. Het idee van een maakbare samenleving staat centraal in het socialisme. Of de samenleving gevormd moet worden door overheidsingrijpen of door individueel initiatief is van oudsher strijdpunt binnen de socialistische beweging. Een meerderheid van sociaaldemocraten, marxisten en anderen zien heil in ingrijpen in economie en maatschappij door politieke partijen en regeringsdeelname, terwijl anarchistisch georiënteerde socialisten doorgaans fel gekant zijn geweest tegen staatsmacht, vooral waar die als ondemocratisch wordt ervaren.

Ook gaat het over de sociale rechtvaardigheid in derdewereldlanden in het algemeen. Bijvoorbeeld in India, waar de ene helft van de bevolking schathemeltjerijk is en de andere helft op een houtje moet bijten.

(Bron: Beleven)