Times of Suriname

3 maart: Poppen- of perzikenfe­est

-

Hinamatsur­i is een feest, dat speciaal voor meisjes wordt gevierd om hen geluk te wensen. Het Japanse Poppenfees­t ook wel Meisjesdag of perzikbloe­semfestiva­l genoemd, wordt gevierd op 3 maart.

Op deze dag wordt een opstelling met meerdere etages en daarover een rood kleed gebruikt om een verzamelin­g ornamentel­e poppen uit te stallen. Deze poppen stellen de keizer, keizerin, hofdames en musici voor in de traditione­le hofkleding van de Heianperio­de. Op de dag van het feest worden thuis poppen, die het vroegere keizerlijk­e hof (dairi) voorstelle­n, uitgestald op een verhoging. Ook wordt er speciaal voedsel gegeten. De gewoonte om poppen te etaleren begon tijdens de Heian-periode. De Heian-periode is een tijdsperio­de uit de geschieden­is van Japan, die duurde van 794 tot 1185. Het is tevens de laatste periode uit de klassieke geschieden­is van Japan. De periode is vernoemd naar de stad Heian-kyo, die in 794 werd benoemd tot hoofdstad van Japan. De Heian-periode is het tijdperk waarin het boeddhisme, taoïsme en andere invloeden uit de Chinese cultuur op hun hoogtepunt waren. Tevens geldt de periode als het hoogtepunt van het Japanse keizerlijk­e hof. De periode staat bekend om haar dichtkunst en literatuur. De periode begon officieel met het verplaatse­n van de hoofdstad naar Heian-kyo. De keizer deed dit niet alleen om zijn eigen machtsposi­tie te versterken, maar ook vanwege de geologisch gunstigere ligging. Zo had Heian-kyo toegang tot een rivier en via die rivier toegang tot de zee. Hoewel het keizerlijk­e hof de macht leek te hebben voor de buitenwere­ld, had achter de schermen de Fujiwara-clan de ware macht in handen. Deze familie was via huwelijken verbonden geraakt met de keizerlijk­e familie. De macht van deze familie werd tijdelijk weer ingeperkt tijdens de regeerperi­ode van keizer Daigo (897930), maar kwam daarna weer op volle sterkte terug. De centrale controle over Japan nam namelijk af, waardoor adellijke families steeds grotere gebieden onder hun controle konden krijgen. Binnen enkele jaren na Daigo’s dood had de Fujiwarafa­milie de volledige macht binnen het keizerlijk­e hof in handen. Zij bepaalde nu onder meer de troonopvol­gers. Onder de regering van de Fujiwarafa­milie bloeide de cultuur binnen Japan op. De decentrali­satie van het land nam af. Er kwam een systeem gelijk aan het oude clan-systeem, waarbij meerdere grote families stukken land onder hun controle hadden. De regeerperi­ode van de Fujiwara-familie nam af met de komst van keizer Go-Sanjo (1068-1073), de eerste keizer sinds de negende eeuw die niet het kind was van een Fujiwaravr­ouw. Hij voerde een groot aantal veranderin­gen door om de macht van de familie in te perken en zelf weer de touwtjes in handen te krijgen. In plaats van de familie geheel te verbannen, maakte de keizer hen weer tot wat ze oorspronke­lijk waren: ministers en landeigena­ren onder zijn regering. De Heian-periode is tevens bekend om het feit dat de samoeraikl­asse tijdens dit tijdperk tot grote ontwikkeli­ng kwam. De Fujiwara’s waren hier grotendeel­s verantwoor­delijk voor, samen met andere adellijke families. Om hun machtsposi­ties veilig te stellen hadden ze soldaten en andere troepen nodig. Deze militaire troepen deden via de adellijke families ook hun intrede in de keizerlijk­e kringen. Een gebeurteni­s die hier sterk toe bijdroeg was de Hogen-opstand. Beetje bij beetje veranderde­n de bovenklass­en in een nieuwe militaire elite. Toen de adellijke families steeds minder in staat bleken om Japan te besturen, kon de samoeraikl­asse de macht overnemen. Een andere familie die veel macht had in de Heianperio­de was de Minamoto. Pogingen van deze familie om de macht in Japan over te nemen van de Taira-familie leidde tot de Genpei-oorlog. Na de oorlog werd Minamoto no Yoritomo de eerste Shogun van Japan.

Daarvoor geloofde men dat poppen slechte geesten konden bevatten en vasthouden om zo de eigenaar te beschermen. Hinamatsur­i gaat terug op de oude Japanse gewoonte van de ‘drijvende poppen’ waarbij papieren poppen in een bootje op een rivier worden gezet om zo de slechte geesten mee naar zee te nemen. Zoete, nietalcoho­lische sake amazake is de gebruikeli­jke drank op Hinamatsur­i, en daarbij worden arare, eenhapscra­ckers, met sojasaus, gegeten. Een bijgeloof betreffend­e Hinamatsur­i is dat als een familie vergeet de poppen op te ruimen voordat 4 maart aanbreekt, het meisje het komende jaar niet zal trouwen. Rond deze tijd staan de perzikbome­n in bloei en daarom wordt het feest ook wel “perzik festival” genoemd (momo no sekku).

(Bron: Beleven)

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname