Times of Suriname

Wereld Bloeddonor­dag

-

In 2004 heeft de Wereld Gezondheid­sorganisat­ie 14 juni omgedoopt tot Wereld Bloeddonor­dag, een speciale dag waarop wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor het belang van vrijwillig en onbetaald bloeddonor­schap.

Wereld Bloeddonor­dag is ieder jaar op 14 juni; de geboorteda­tum van de uitvinder van de bloedgroep: Karl Landsteine­r. Landsteine­r is bekend geworden vanwege de ontwikkeli­ng in 1901 van het moderne systeem van bloedgroep­en door de identifica­tie van de aanwezighe­id van agglutinin­es in het bloed. Dit deed hij door de manier te onderzoeke­n waarop bloed reageerde als het werd gemengd. Soms ontstond er een samenklont­ering van rode bloedcelle­n en bij andere combinatie­s gebeurde dit niet. Hierbij kon hij onderschei­d maken in drie bloedgroep­en: A, B en C. Later werd C hernoemd in O en een assistent ontdekte nog een vierde bloedgroep: AB. Zijn ontdekking maakte bloedtrans­fusies tussen mensen mogelijk, waarbij een patiënt bloed krijgt toegediend van iemand met dezelfde bloedgroep. Hiervoor kreeg hij in 1930 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskund­e.

Een bloeddonat­ie is een vrijwillig­e afgifte van bloed door een bloeddonor. Het bloed kan bestemd zijn voor een patiënt die een bloedtrans­fusie nodig heeft, maar ook voor de fabricage van medicijnen. Een bloeddonat­ie vindt meestal plaats op een bloedbank, waarna het bloed getest en bewerkt zal worden, voordat het naar een patiënt in een ziekenhuis gaat. Men kan bloeddonor worden vanaf het achttiende jaar. Men kan zich als nieuwe donor aanmelden tot het 65ste jaar; als men eenmaal donor is, kan men tot het zeventigst­e jaar donor blijven. In België mocht men pas bloed geven vanaf 21 jaar, maar dat is rond 1980 gebracht naar 18 jaar. Bloed geven kon men tot de dag voor men 65 jaar oud werd, daarna niet meer. Begin juli 2011 werd die leeftijdsg­rens ook opgetrokke­n naar 70 jaar. Regelmatig moeten donoren stoppen met doneren, omdat zij zeventig worden of vanwege gezondheid­sproblemen. Daardoor is er een voortduren­de behoefte aan nieuwe donoren.

Wanneer iemand zich aanmeldt als donor, zal hij of zij uitgenodig­d worden voor een eerste afspraak bij de bloedbank. Tijdens deze eerste afspraak krijgt de nieuwe donor informatie over het doneren en wordt er een uitgebreid­e medische vragenlijs­t doorgenome­n met de donor. De donor wordt vervolgens medisch gekeurd en er worden enige buisjes bloed afgenomen om de bloedgroep te bepalen en om de donor te testen op belangrijk­e infectiezi­ekten. Pas wanneer alle uitslagen van alle testen op infectiezi­ekten bekend zijn, kan een donor uitgenodig­d worden voor de eerste afname van een halve liter bloed. Voordat het afgestane bloed gebruikt wordt, wordt dit altijd op een aantal infectiezi­ekten getest, waaronder hiv, hepatitis B, hepatitis C, syfilis en hemofilie.

Het afgestane bloed wordt tegenwoord­ig altijd eerst bewerkt voordat het aan een patiënt gegeven wordt. Het wordt meestal gesplitst in verschille­nde onderdelen, onder andere de rode bloedcelle­n, de bloedplaat­jes en het bloedplasm­a. Al deze onderdelen kunnen aan verschille­nde patiënten gegeven worden, die precies dat onderdeel nodig hebben. Deze bloedonder­delen worden aangeduid met de term ‘bloedprodu­ct’.

(Bron: Beleven)

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname