Kokosnoot, een vrucht met geneeskracht

Een kokosnoot is een vrucht die voor vele doeleinden wordt gebruikt. Hij is supergezond. In de tropen groeien overal op het strand kokospalmen. Hij houdt ervan om in het zand te staan langs zout water. Met zijn wortels gaat de boom op zoek naar zoet water. Via de zee begint een gevallen kokosnoot soms aan een lange reis. Een kokosnoot heeft een dikke harige schil met een keihard omhulsel aan de binnenkant waardoor het zeewater niet binnendringt. Hij blijft zeer goed drijven en drijft makkelijk een paar honderd kilometer naar een volgend eiland om daar zich als boom te vestigen. De geneeskracht van de kokosnoot is om te zetten naar een schier eindeloze reeks van medicinale toepassingen. Een lijst van het aantal ziekten waartegen de kokosnoot heilzaam is, is te lang om te noemen in één artikel. De Coconut Research Center heeft een PDF gepubliceerd van 36 kantjes waar alleen maar de twee-regelige gegevens van de geneeskrachtige wetenschappelijke onderzoeken in staan. Duizenden wetenschappers hebben zich gebogen over de geneeskrachtige werking van kokosnoot.

Van de kokospalm kunnen mensen in de tropen vele producten maken. Van de bladeren, nerven, het hout worden allemaal verschillende dingen gemaakt. De kokosnoot is op zijn beurt een veelzijdig product. Wanneer je een kokosnoot opent kun je eerst het water opdrinken. Kokoswater is heel gezond en lest de dorst prima. Dit is steriel water dat wil zeggen volkomen bacterievrij. Het heeft dezelfde electrolytische balans als mensenbloed. In de Tweede Wereldoorlog werd kokoswater gebruikt als vervanger van bloedplasma door artsen die gestationeerd waren in het Pacifisch gebied. De Polynesiërs uit de Stille Oceaan noemen de kokospalm niet voor niets de levensboom. Van deze boom kunnen vele producten worden gemaakt en ook vele medicijnen. Vrijwel elke ziekte werd genezen met een medicijn dat gebaseerd was op de kokosnoot. Zoals veel groenten en fruit valt de kokosnoot onder de etenswaren met medische eigenschappen. Daarnaast gebruiken ze in traditionele maaltijden vrijwel elke dag de kokosnoot.

Na de kokosnoot te hebben leeggedronken kun je het kokosvlees opeten. Als het vers is kun je dit prima verwerken in soepen en sauzen. Het wordt ook gebruikt om er kokosolie van te maken. Dit is een prima bakolie maar is in noodgevallen zoals op het eilandje Bougainville wel eens gebruikt als brandstof voor auto´s. Kokosolie wordt ook verwerkt in allerlei cosmeticaproducten zoals zepen, shampoos en lichaamsverzorgen oliën.

Je kunt kokos ook laten drogen zodat het hard wordt. Vervolgens wordt het dan geraspt. Geraspte kokos is heerlijk over een toetje. Er wordt ook nog kokosvet gemaakt. Dat is een geharde kokosvet waar curries met kokos van worden gemaakt. Er kunnen ook andere sauzen van worden gemaakt. Zo wordt vis in kokossaus klaargemaakt in de kustgebieden van tropische streken.

In Nederland zie je niet bijzonder vaak de verse kokosnoot. Je ziet eerder de kokosnoot met de bruine, harige schil, maar een verse kokosnoot met de groene buitenkant eromheen zie je minder vaak. Overigens zijn er ook soorten met een gele buitenkant. De harige kokosnoot maak je open door één van de drie gaatjes te openen die bovenop elke kokosnoot zitten. De houtige schil is keihard maar die gaatjes zijn makkelijk te openen met een stevig mes of schroevendraaier. Dit is dezelfde plek waar een kokosnootkrab deze grote harde open krijgt.