Oprukkende zee bedreigt 300.000 Amerikaanse woningen

Kustoverstromingen door de stijgende zeespiegel bedreigen in de volgende dertig jaar 311.000 woningen in de VS, met een gezamenlijke marktwaarde van USD 117,5 miljard. Tegen het einde van deze eeuw stijgt dat aantal zelfs tot 2,4 miljoen huizen, met een waarde tot 1000 miljard dollar, berekende de Union of Concerned Scientists (UCS). De wetenschappers gaan voor de analyse uit van klimaatscenario’s die ontwikkeld zijn door de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), en combineerden de overstromingsrisico’s met data over het vastgoed aan de kust. Zo kwamen ze tot een lijst van alle woningen en bedrijven aan de kust die chronisch overstroomd dreigen te worden of minstens 26 keer per jaar met overstromingen te maken krijgen.

“Wat bijzonder opvalt als we onze kusten analyseren, is dat de aanzienlijke risico’s van de zeespiegelstijging niet weerspiegeld worden in de huidige waardering van het vastgoed”, zegt Rachel Cleetus, econoom bij UCS en medeauteur van het rapport. “Maar jammer genoeg zullen veel kustgemeenschappen de waarde zien dalen naarmate de realiteit duidelijk wordt. En in tegenstelling tot een klassieke vastgoedcrisis zal de waarde van chronisch overstroomde gebouwen niet terug opveren, maar steeds dieper wegzinken – letterlijk en figuurlijk.”

De staten die het meeste gevaar lopen zijn Florida, dat met zo’n miljoen huizen ongeveer 10 procent van het vastgoed gevaar ziet lopen, New Jersey met 250.000 gebouwen, en New York met 143.000 huizen.

De gevolgen van chronische overstromingen beperken zich bovendien niet tot een waardeverlies, maar leiden ook tot onleefbare woningen en terugvallende inkomsten voor de gemeente om scholen, wegen en hulpdiensten mee te financieren. De gebouwen die risico lopen in 2045, huisvesten nu nog naar schatting 550.000 mensen en leveren de gemeenten bijna USD 1,5 miljard aan belastingen op. Tegen het einde van deze eeuw stijgen die cijfers naar maar liefst 4,7 miljoen bewoners en USD 12 miljard aan belastingen.

“Voor sommige gemeenschappen is de mogelijke schade voor de belastinginkomsten enorm” zegt medeauteur Kristy Dahl, klimaatwetenschapper bij UCS. “Kleinere, meer landelijke gemeenschappen kunnen 30 tot 70 procent van hun belastingen zien wegsmelten.”

“Niet alle getroffen gemeenschappen zullen hetzelfde doormaken”, zegt Erika Spanger-Siegfried, analist bij UCS en medeauteur. “In sommige gevallen zullen er scherpe dalingen zijn op de huizenmarkt in de nabije toekomst, anderen zullen een gestage daling zien in de woningprijzen, en nog andere gemeenschappen kunnen investeren in beschermende maatregelen die de problemen enkele decennia voor zich uit kunnen schuiven.” Ook de economische consequenties lopen sterk uiteen. Bijna 175 gemeenschappen zien 10 procent van hun woningen gevaar lopen op chronische overstromingen tegen 2045, het merendeel daarvan kampt nu al met armoedecijfers boven het nationale gemiddelde.

“Hoewel rijke eigenaren samen meer waarde verliezen in absolute cijfers, zijn het de minder rijke eigenaren die een veel groter percentage van hun bezittingen dreigen te verliezen”, zegt Cleetus. “Huizen vertegenwoordigen vaak een groter deel van de totale bezittingen voor oudere of minder rijke inwoners. Maar ook huurders zien zichzelf geconfronteerd met schaarste op de markt, aftakelende gebouwen en overstromingen.”

Het waardeverlies beperkt zich niet tot de kust, maar heeft gevolgen voor de hele economie, waaronder banken, verzekeraars, investeerders en vastgoedbedrijven. Huiseigenaren kunnen te maken krijgen met een hypotheek die de waarde van hun huis ver overstijgt, dure verzekeringspremies en onbetaalbare leningen. De banken die er geld voor leenden, zien het misschien niet meer terug, en vooral kleine regionale banken kunnen het moeilijk krijgen.

“De acties die we vandaag ondernemen, met name hoeveel broeikasgassen we uitstoten, bepalen hoe onze kusten er op het einde van deze eeuw uit zullen zien”, zegt Astrid Caldas, klimaatwetenschapper en medeauteur. “Hoe langer we wachten met een drastische vermindering van de uitstoot, hoe minder waarschijnlijk het is dat we de schade kunnen beperken.”

(De wereld morgen)