Onafhankelijkheidsdag Colombia
Jaarlijks op 20 juli vieren Colombianen hun Onafhankelijkheidsdag. Colombia is tot aan het begin van de negentiende eeuw een Spaanse kolonie geweest. Op 20 juli 1810 verklaarde Simon Bolívar de ‘Republiek van Groot-Colombia’ onafhankelijk van Spanje. Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios, of kortweg Simón Bolívar was een Zuid-Amerikaanse vrijheidsstrijder.
Hij stond aan de wieg van de landen: Panama, Colombia,
Ecuador, Peru, Venezuela en Bolivia. Dat laatste land is naar hem genoemd.
Tegenwoordig staat hij in
Latijns-Amerika nog steeds bekend als El Libertador, ofwel De Bevrijder. Hugo
Chávez, voormalige president van Venezuela, refereerde vaak aan Simón Bolívar en noemde zijn beleid de
Bolivariaanse Revolutie.
Bolívar werd geboren op 24 juli 1783 te Caracas (in het huidige Venezuela) in het toenmalige Nieuw-Granada.
Hij was telg uit een aristocratische criollo-familie, oorspronkelijk afkomstig uit het Baskische Bolibar. De achternaam Bolívar, die in de
Nederlandse taal ongeveer: molenvallei betekent, stamt af van de naam van dat dorp.
In de zestiende eeuw vestigde de familie zich in Venezuela.
In januari 1786, Bolívar was toen twee jaar oud, overleed zijn vader aan tuberculose. Zijn moeder overleed op 6 juli 1792, toen Bolívar bijna negen was. Dankzij het fortuin dat zijn ouders nalieten, kon Bolívar toch goed onderwijs genieten - van privédocenten - en hij kon in 1799 naar Spanje reizen om zijn opleiding voort te zetten. In 1802 trouwde hij in Spanje met María Teresa Rodríguez del Toro y Alaysa, maar tijdens een kort bezoek aan Venezuela in 1803 bezweek zij aan gele koorts. Bolívar keerde in 1804 terug naar Europa, waar hij enige tijd deel uitmaakte van het gevolg van Napoleon. In die periode (in 1807 te Cádiz in Spanje) trad hij toe tot de vrijmetselarij. Groot-Colombia was een federatie die grote delen van het huidige Venezuela, Colombia, Panama en Ecuador omvatte. Tot 1810 viel Colombia onder Spaans gezag en werd het land gezien als een bron van goud (Eldorado). Groot Colombia was een schepping van Simón Bolívar, die op 17 december 1819 werd opgericht tijdens het Congres van Angostura. Per decreet werd geregeld dat “De republieken Venezuela en Nueva Granada vanaf heden worden samengevoegd tot een eenheid onder de glorieuze naam República de Colombia”. Tijdens het Congres van Cúcuta in 1821 werd de politieke organisatie van het land vastgelegd. De stad Bogota werd aangewezen als hoofdstad en er werden nieuwe departementen gemaakt. De constitutie gaf een grote uitvoerende macht aan de president. Er waren regionale vicepresidenten die bij afwezigheid van de president konden handelen in diens naam. De president werd gekozen door een kiescollege. Het parlement bestond uit twee kamers, die werden gekozen door de drie regio’s van de republiek: Colombia, Venezuela en Quito. De regio’s waren ieder opgedeeld in departementen, provincies en kantons. Er hebben in Latijns-Amerika verschillende soortgelijke projecten plaatsgevonden, zoals de Confederatie van Peru en Bolivia en de Verenigde Staten van Centraal-Amerika. De jonge Unie van Zuid-Amerikaanse Naties, opgericht in 2008, is een nieuwe poging om toch te komen tot meer samenwerking in de regio. Anders dan bij de eerdere pogingen die alle mislukten, blijft de soevereiniteit bij deze statengemeenschap uitdrukkelijk bij de verschillende staten. (Bron: Beleven)