Verrassend: ook bacteriën sterven regelmatig uit
In de afgelopen 1 miljoen jaar zouden tussen 45.000 en 95.000 soorten zijn uitgestorven. Bacteriën lijken in een behoorlijk tempo uit te sterven. Dat schrijven onderzoekers van de University of Britisch Colombia in een nieuw paper. Deze bevinding is in tegenspraak met een brede aanname dat bacteriën, vanwege de enorme populaties, zelden uitsterven.
Dat bacteriën dus ook in rap tempo kunnen uitsterven, heeft verreikende gevolgen. Het suggereert namelijk dat de microbiële fossielen die onderzoekers soms wel vinden, mogelijk niet nauw verwant zijn aan soorten die vandaag de dag leven.
De onderzoekers maakten gebruik van DNA-sequentie en meerdere datasets om de eerste evolutionaire stamboom te creëren van bacteriën in de afgelopen miljard jaar. Maar heel eenvoudig was dat nog niet. “Bacteriën fossiliseren zelden, dus we weten heel weinig over hoe het microbiele landschap in de loop van de tijd is geëvolueerd,” zegt hoofdauteur Stilianos Louca. Dankzij DNA-sequentie en veel rekensommetjes hebben de onderzoekers het uiteindelijk toch voor elkaar gekregen om de bacteriële stamboom in te vullen. Hieruit maakten de onderzoekers op dat bacteriën geregeld het loodje leggen.
Op dit moment zijn er zo’n 1,4 tot 1,9 miljoen bacteriele soorten op onze aarde. Maar uit de studie blijkt dat er de afgelopen miljoen jaar al zo’n 45.000 tot 95.000 zijn uitgestorven. “Hoewel er in deze moderne tijd heel veel verschillende bacteriën zijn, is het toch maar slechts een momentopname van de diversiteit over de algehele geschiedenis,” stelt Louca. Opvallend genoeg lijken de bacteriën zich niets aan te trekken van grote massaextincties die zich op onze aardbol tussen planten en dieren hebben voortgedaan. De onderzoeker denkt dat grote competitie tussen verschillende bacteriesoorten het hoge aantal uitstervingen in de hand heeft gewerkt. Hierdoor waren ze minder vatbaar voor de plotselinge globale massaextincties.
De onderzoekers zijn van plan hun onderzoek door te zetten. Zo willen ze de fysiologische eigenschappen van bacteriën onder de loep gaan nemen en kijken hoe deze in de loop van de tijd evolueren. Ook willen ze kijken of hun ecologische diversiteit op dezelfde manier toeneemt als hun taxonomische diversiteit. Want als dit waar blijkt te zijn, betekent dit dat zelfs oude en relatief eenvoudige organismen zoals bacteriën nieuwe manieren weten te vinden om te overleven. (Bron: Scientias)
Amelia Earhart was de eerste vrouwelijke pilote die solo de Atlantische Oceaan overstak. En in 1937 besloot ze samen met navigator Fred Noonan de Stille Oceaan over te steken. Tijdens deze tocht slaat echter het noodlot toe en lijken de twee van de aardbodem verdwenen te zijn. Jarenlang was onduidelijk wat er precies gebeurd was. Vaak werd aangenomen dat de twee waarschijnlijk in de Stille Oceaan waren neergestort. Maar nu is er steeds meer bewijs dat Earhart en Noonan, nadat ze met hun vliegtuig in de problemen waren gekomen, nog een tijdje op het onbewoonde eiland Nikymaroro hebben vertoefd.
En deze hypothese lijkt steeds meer bijstand te krijgen. Want er zijn nu nieuwe aanwijzingen gevonden dat Earhart de crash overleefde. Na een analyse van noodoproepen die na de verdwijning van Earhart zijn ontvangen, blijkt dat tientallen ervan waarschijnlijk van Earhart afkomstig waren. Helaas was het in die tijd erg lastig deze te ontcijferen. Zo waren de afstanden groot en waren de radio’s bedoeld voor communicatie
Maar ook gewone burgers, verspreid over NoordAmerika hoorden ineens de plotselinge noodkreten van Amelia Earhart op hun radio. Sommigen waarschuwden familieleden, lokale autoriteiten of lokale kranten. Een aantal werd daaropvolgend dan ook onderzocht door overheidsinstanties en werd als geloofwaardig beschouwd. Maar lang niet alle. Uiteindelijk was het de opperbevelhebber van de kustwacht die de knoop doorhakte. Hij zei dat het buitengewoon twijfelachtig was dat Earhart signalen uit had gezonden na die desbetreffende fatale dag.
Maar nu konden onderzoekers dankzij moderne middelen
Daarnaast ontdekten de onderzoekers dat er een correlatie ontstond tussen de tijden dat er signalen werden verzonden, en de waterstand van waar Earhart mogelijk vastzat. Zo zijn de radio’s afhankelijk van de batterij van het vliegtuig, die alleen opgeladen kunnen worden als de motor aanstaat. Alleen kan de motor alleen aan bij laagwater om overstroming te voorkomen. Daardoor kon Amelia Earhart alleen de signalen uitzenden wanneer het waterpeil laag genoeg was.