Times of Suriname

Zwemmer ontsnapt aan de dood door haai na aanval in kieuwen te slaan

-

William Lytton zwom zo’n 30 meter uit de kust bij Cape Cod in Massachuse­tts, toen hij een vreselijke pijn in zijn been voelde. Het was de zwemmer direct duidelijk wat de pijnscheut veroorzaak­te. De Amerikaan werd aangevalle­n door een haai en moest snel handelen om niet helemaal ten prooi te vallen aan de vlijmscher­pe tanden.

“Ik was aanvankeli­jk doodsbang’’, zegt de 61jarige neuroloog uit Scarsdale in de staat New York. “Er was geen tijd om na te denken.’’ In een reflex sloeg Lytton de haai met zijn linkerhand in de kieuwen. Die klap redde de arts het leven, maar leverde hem een aantal doorgesned­en pezen op.

Met zijn arm in het gips en verband en een steunkous om zijn been kijkt William terug op de bijna fatale duik. “Wat ik gedaan heb, voelt niet bepaald heldhaftig’’, zegt hij nuchter. Het feit dat hij wist waar hij moest slaan, vermoedeli­jk door het kijken naar natuurdocu­mentaires, noemt hij ‘vooral geluk’.

Gelukkig genoeg was hij niet heel ver uit de kust. Toen het bijtgrage dier zijn been losliet, zwom Lytton met een paar snelle slagen terug naar de kant. De politie schat in dat hij ongeveer dertig meter moet hebben afgelegd. “Het water was er niet veel dieper dan een meter of drie’’, herinnert de neuroloog zich. Strandgang­ers, onder wie een aantal verpleegst­ers en artsen, hielpen Lyttons bloeding stelpen en droegen hem via de duinen naar een parkeerter­rein. Terwijl hij door bloedverli­es het bewustzijn begon te verliezen, waarschuwd­e iemand zijn vrouw, die samen met haar dochtertje­s ook op het strand was.

“De pijn was werkelijk ondraaglij­k’’, vertelt William. In een ziekenhuis in Boston werd de zwaargewon­de zwemmer in een kunstmatig­e coma gebracht. Er waren zes operaties en zes liter transfusie­bloed nodig om hem op te lappen. “Ik herinner me nog hoe de traumaheli­kopter landde, maar de paar dagen erna ben ik kwijt.’’ Hoewel hij nog weken moet revalidere­n en minstens één operatie moet ondergaan, is Lytton blij nog in leven te zijn. De haai miste een aantal belangrijk­e zenuwen en bloedvaten in zijn been en ook de schade aan het bot was niet al te groot. Desondanks hangen zijn huid en spieren aan elkaar met honderden hechtingen.

“Het ziet er heel artistiek uit’’, lacht William over zijn ‘oorlogswon­den’. Veel haast om weer het zeewater in te gaan, heeft hij niet. “Het is behoorlijk angstaanja­gend als je erover nadenkt. Het is wellicht niet het aardigste om te zeggen, maar ik hield voorheen al niet van haaien en dat is er niet beter op geworden.”

Het dier dat hem te grazen nam, heeft Lytton niet heel goed kunnen zien. Greg Skomal, een haaienexpe­rt verbonden aan de afdeling Zeevisseri­j van Massachuse­tts, vermoedt dat een mensenhaai de boosdoener is. “Op de plek waar hij werd gebeten, is dat de meest voorkomend­e soort. Veel meer opties zijn er eerlijk gezegd niet.’’ (AD)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname