Adembenemende plaatsen Missies van San Antonio in VS
De Missies van San Antonio zijn een geheel van vijf missieposten en een bijhorende ranch in het zuiden van de Amerikaanse staat Texas. De missieposten liggen langs de bedding van de San Antonio River en ten zuiden van het stadscentrum van San Antonio. De bekendste missiepost is San Antonio de Valero, ook gekend als de Mission Alamo, later Fort Alamo en het slagveld van de slag om de Alamo.
De vier andere missies die behoren tot de missies van San Antonio zijn de missie San Francisco de la Espada, missie San Juan de Capistrano, missie San José en missie Concepcion. De bijbehorende ranch is de Rancho de las Cabras. Behalve de missie van Alamo zijn de vier andere missieposten iets ouder, gebouwd tussen 1716 en 1731 en liggen ten zuiden van de stad. De San Francisco de la Espada was een dertig kilometer zuidelijker gelegen ranch waar Spanjaarden en lokale bewoners samen vee gekweekt hebben, samen geleefd en gebeden hebben. De Rancho de las Cabras, waarvan enkel de fundamenten bewaard gebleven zijn en die wordt onderzocht als archeologische site, wordt gezien als de bakermat van de latere Texaanse open veeranches. Het geheel van missieposten en de ranch werden tijdens de 39ste sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed in 2015 in Bonn uitgeroepen tot Unesco werelderfgoed en toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst als een geheel van architectonische en archeologische structuren, landerijen, residenties, kerken en graanschuren, evenals de waterdistributiesystemen. De complexen werden gebouwd door de Franciscaanse missionarissen in de 18de eeuw en illustreren de inspanningen van de Spaanse Kroon om de noordelijke grens van NieuwSpanje te koloniseren, evangeliseren en verdedigen. De missies van San Antonio zijn ook een voorbeeld van de verwevenheid van de Spaanse en Coahuilteekse culturen, onder meer geïllustreerd door de decoratieve elementen van de kerken, die de katholieke symbolen combineren met inheemse ontwerpen geïnspireerd door de natuur. De Coahuilteken waren een indiaans volk dat leefde langs de Rio Grande in Zuid-Texas en Coahuila. Ze werden voor het eerst beschreven door Álvar Núñez Cabeza de Vaca. Latere Europese reizigers beschrijven de Coahuilteken als een zeer armzalig volk, dat onder andere leefde van rottend vlees en vliegen. Waarschijnlijk heeft een oorspronkelijk Europese ziekte nog voor de komst van de Europeanen het gebied van de Coahuilteken bereikt en daar een enorme epidemie aangericht. Oorlogen met Spanjaarden en Apaches verzwakten de Coahuilteken nog verder. Tegenwoordig zijn de Coahuilteken uitgestorven, of in ieder geval niet meer als aparte groep herkenbaar. (Foto: Wikipedia/violinjudy)