“Dorpsgemeenschappen binnenland worden blij gemaakt met dode mus”

PARAMARIBO - Drinkwaterprojecten die in het binnenland worden uitgevoerd, mogen geen tijdelijk karakter hebben. Het kost enorm veel inspanningen en geld om deze projecten draaiende te houden en als er middelen en committent zijn om zich daarvoor in te zetten, zullen deze projecten vroeg of laat doodbloeden en de gemeenschappen zullen weer vervallen in de primitieve situatie. Hiervoor waarschuwt milieuactivist Erlan Sleur.

“Want we weten allemaal dat de mensen in het binnenland vaak geen diesel hebben voor elektriciteit en al deze dure installaties hebben dan ook geen brandstof om straks te gaan draaien of als ze kapotgaan, dan is er geen technicus in de buurt”, zegt Sleur.

Zijns inziens worden de mensen blij gemaakt met een dode mus, maar zij zullen dit pas na enkele maanden beseffen. Vanwege de verre afstanden en de kosten om een reparateur over te brengen, maar ook de niet gegarandeerde brandstofvoorziening is Sleur er niet van overtuigd dat de projecten van duurzame aard zijn.

Zijn voorstel is om de woonen leefgebieden van de overwegend tribale gemeenschappen te beschermen tegen verontreiniging, die vooral door de houtkap en mijnbouw worden veroorzaakt. De traditionele systemen die de gemeenschappen eeuwenlang hebben toegepast, zijn volgens hem nog altijd de meest ideale en duurzame systemen die werken. “We weten gewoon dat dit mensen blij maken is met een dode mus. Het brengt geen soelaas. Terwijl deze mensen eigenlijk alles al hadden. Ze hadden gezond voedsel, ze hadden gezond drinkwater en alles wordt nu vernietigd”, zegt de milieuactivist.

De afgelopen week is het inheemse dorp Pelelu Tepu, dat diep in het binnenland aan de Tapanahonyrivier ligt, voorzien van een drinkwatersysteem. Dit komt door gezamenlijke inspanning van het Amazon Conservation Team, de Medische Zending en de dorpsbewoners zelf. Het Ministerie van Volksgezondheid zorgde voor de transportkosten van arbeiders en materiaal.