(5 januari 1944 - 2 juli 2019)
Suriname is eerder deze week een grote kunst- en cultuurpersoonlijkheid kwijtgeraakt. Benjamin Mitrasingh, of zoals hij door velen het liefst genoemd werd, Oom Ben, kwam op 2 juli op 75-jarige leeftijd te overlijden.
Als je vandaag vooral jongeren vraagt of ze weten wie Benjamin Mitrasingh was, dan krijg je het meest als antwoord: “Is dat niet die meneer die bezig was met de opgravingen te Mariënburg? Dat klopt ja. De zoektocht naar het massagraf van de slachtoffers van de opstandelingen te Mariënbrug was een van de laatste projecten waarmee Oom Ben zich heeft beziggehouden de laatste jaren. Het was zijn droom om ooit het massagraf te vinden en daar een gedenksteen te plaatsen, zodat de zielen van de slachtoffers eindelijk rust krijgen en ook Suriname dit belangrijke hoofdstuk van onze geschiedenis kan afsluiten, maar helaas heeft hij deze droom niet kunnen waarmaken. Ondanks de vele obstakels en tegenwerkingen heeft Mitrasingh er alles aan gedaan om de opgravingen te verrichten die in 2013 aanvingen. Hij heeft de hoop nooit opgegeven dat het massagraf ooit nog gevonden zou worden en de hoop is er nu nog steeds zodat ook deze droom van Oom Ben alsnog in vervulling kan gaan.
In zijn leven heeft Oom Ben vele functies bekleed. Hij heeft zich ook ingezet voor het realiseren van vele projecten waar wij allemaal vandaag de dag nog profijt aan hebben. Archeoloog, directeur van Cultuur en voorzitter van Stichting Cultuureducatie zijn slechts enkele van de functies die Mitrasingh heeft bekleed. Als medeoprichter van Stichting Hindostaanse Immigratie heeft hij zich ingezet om het Baba en Mai-monument te realiseren. Dit monument werd in 1994 onthuld en nu, 25 jaar later heeft de stichting nog drie Baba en Mai-monumenten neergezet in verschillende districten. Als voorzitter van Stichting Cultuureducatie heeft Oom Ben tal van lesbrieven en schoolkalenders uitgebracht en daarnaast ook steeds stukken geschreven en gepubliceerd over verschillende onderwerpen aangaande de Surinaamse kunst, cultuur, historie, taal en ontwikkeling. Op de werkvloer was Oom Ben niet altijd de makkelijkste persoon om mee samen te werken, maar dankzij zijn persoonlijkheid, scherpe tong en humor was hij toch geliefd bij vele van de mensen die met hem hebben gewerkt. Als hij een ruimte binnenliep, hoefde je hem niet te zien om te weten dat Oom Ben in de buurt was. Hij gaf gevraagd of ongevraagd altijd zijn mening over iets, wist tussendoor ook nog grapjes te maken en had daarnaast ook altijd een luisterend oor. Als hem om hulp werd gevraagd, hielp hij altijd mee waar het kon, ook al was dat met veel gemopper en geklaag; hij zei niet makkelijk nee en hielp mensen dan ook graag op zijn manier.
Er is geen tweede als Benjamin Mitrasingh en als men van hem hield of niet, hij zal gemist worden onder zijn collega’s en kunst- en cultuurliefhebbers.
(Foto: Times archief)