Cecile (61) bevalt van eigen kleindochter
Twee Amerikaanse homo’s die dolgraag een kindje wilden, zijn op wel heel onorthodoxe wijze trotse ouders geworden. De 61-jarige moeder van één van de mannen droeg negen maanden lang het kindje. Op 25 maart is Cecile Eledge bevallen van haar eigen kleindochter Uma Louise. De belangstelling van de pers was massaal. “Voor mij was er geen verschil met dertig jaar geleden, toen ik mijn eigen kinderen op de wereld zette. Het verbaasde mij dat er zo veel om te doen was”, stelt de vrouw in de Britse ontbijtshow ‘Good Morning Britain’. Voor Cecile is de bevalling “als een fluitje van een cent verlopen”. “Ik heb genoten van mijn zwangerschap. Ik zou het zo opnieuw doen.” Haar zoon Matthew en zijn vriend Elliot Dougherty waren in 2015 in het huwelijksbootje gestapt in Nebraska. Ze wilden een gezinnetje stichten en kozen voor IVF. “Adoptie of pleegzorg zagen we namelijk niet echt zitten.”
De zus van Elliot stelde met plezier haar eicellen ter beschikking, maar wie zou het draagmoederschap voor haar rekening nemen? “Het onderwerp kwam ter sprake tijdens een diner”, aldus Matthew. “Toen mijn moeder zich kandidaat stelde, hebben we daar eens goed om gelachen.” Maar dat veranderde tijdens een gesprek in de IVF-kliniek. “Voor de grap legde ik die optie op tafel, maar de verpleegster bleef heel serieus. Ze wilde weten of Cecile in goede gezondheid verkeerde en nog over een baarmoeder beschikte.”
Na de nodige tests werd het licht op groen gezet. Volgens de dokters leek ze zelfs het lichaam van een veertigjarige te hebben. “Op dat moment kon ik natuurlijk niet meer terugkrabbelen.” Bij de eerste poging was het meteen prijs. “Op zich merkte ik niet veel verschil met mijn vorige zwangerschappen. Al had ik nu misschien wel net iets meer last van ochtendmisselijkheid. De weeën? Die pijn herinnerde ik me nog levendig, ja.” Het is intussen al ruim vier maanden geleden dat Cecile op natuurlijke wijze bevallen is. Uma Louise woog bij de geboorte 2,6 kilogram. “Ik had toen zeker niet zo veel media-aandacht verwacht. Voor mij was het de normaalste zaak van de wereld. Elke moeder zou dit toch voor haar kind doen?” “Een van de leukste momenten was toen Uma voor het eerst schopte in mijn buik. Ik hield op dat moment mijn ander kleinkind in mijn armen. Hoeveel grootouders kunnen zeggen dat het ene kleinkind al bestaat terwijl het andere nog in hun baarmoeder zit?”
(HLN)