Times of Suriname

Jeuk en branderig gevoel huid door huidschimm­el of ringworm

-

Een schimmelin­fectie van de huid wordt ook wel mycose genoemd. Huidschimm­els zijn schimmels die in de huid, nagels of haren van mensen groeien. Deze schimmels tasten de hoornlaag van de opperhuid aan. Voorkeursp­lekken zijn romp, billen, liezen en voeten. Huidschimm­el kan echter ook op andere plekken van de huid voorkomen zoals het gezicht of de nagels van vingers en tenen. De populaire benaming van deze aandoening is ringworm. Deze naam dankt het aan het feit dat het begint als een ronde plek die allengs groter wordt en eruit gaat zien als een ring. De rand van de schimmelpl­ek is rood en schilferen­d. Met wormen heeft het evenwel niets te maken. De medische naam is tinea corporis, wat zoveel betekent als schimmel op het lichaam.

Hoe ontstaat huidschimm­el of ringworm?

Ringworm ontstaat als (schimmel) sporen onder voor hen gunstige omstandigh­eden kunnen uitgroeien tot schimmels. Ringworm wordt veroorzaak­t door dermatophy­ten, die op de bovenste laag van de huid, de hoornlaag, leven. Ofschoon ze wel kunnen doordringe­n in de haarzakjes, kunnen ze niet de diepte ingroeien. Schimmels kunnen naast ringworm ook andere huidafwijk­ingen veroorzake­n, zoals: Schimmels zijn overal aanwezig en zij verspreide­n zich via schimmelsp­oren, die langdurig kunnen overleven onder moeilijke omstandigh­eden. Zo overleven schimmelsp­oren een wasbeurt in de wasmachine bij 40 graden; bij 60 graden leggen ze het loodje. In gunstige omstandigh­eden, dat wil zeggen een vochtige en warme omgeving, kunnen sporen goed gedijen en uitgroeien tot schimmels. Zo loop je bij zweetvoete­n gemakkelij­k een schimmelin­fectie aan de voeten op. Toch is het lang niet altijd duidelijk waarom je een schimmelin­fectie hebt opgelopen. Typische ringworm ziet er uit als een grote, ronde lichtrode tot rode plek op het lichaam. Voorkeursp­lekken zijn de romp, billen liezen, met de meeste roodheid of activiteit aan de enigszins verdikte rand, waar ook schilferin­g zichtbaar is. De plek wordt allengs groter en veroorzaak­t jeuk en/of een branderig gevoel. Onbehandel­de plekken kunnen zeer groot worden. Iedereen kan een schimmelin­fectie oplopen, maar er zijn mensen die meer risico lopen. Een schimmelin­fectie wordt het meest frequent gezien bij kinderen en bij jongvolwas­senen. Patiënten met een verminderd­e afweer en met diabetes zijn vatbaarder voor een schimmelin­fectie. Dit geldt ook voor mensen met eczeem of psoriasis, die ter bestrijdin­g van hun huidaandoe­ning ontsteking­sremmende crèmes of zalven op de huid smeren.

Diagnose huidschimm­el

Vaak wordt de diagnose gesteld op hoe het er uitziet. Ringworm heeft een karakteris­tiek beeld. Zekerheid kan verkregen worden door wat materiaal af te nemen van de aangetaste plek wat onderzocht kan worden onder de microscoop. De vermeende schimmel kan ook op kweek worden gezet in het laboratori­um. Met DNA-analyse (PCR-techniek) kan reeds in enkele dagen de schimmel worden aangetoond. Soms wordt er een huidbiopt verricht. Dat is het wegnemen van een stukje weefsel voor microscopi­sch onderzoek. (mens en gezondheid/ Foto:Huidziekte. nl)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname