Internationale Dag van de Kokosnoot

De kokosnoot; je moet ervan houden. Dit hoofdingrediënt van de Bounty is niet alleen populair onder toeristen die op maagdelijk witte eilanden in West-Polinesië liggen, maar voor veel bewoners in de tropen is de uit de kluiten gewassen walnoot met melk een belangrijke bron van voeding en economisch gewin. Daarom vieren we ieder jaar op 2 september de Internationale Dag van de Kokosnoot.

Deze dag is vooral bedoeld om te bedenken hoe belangrijk en gezond de kokosnoot wel niet is, en wat die betekent voor mensen die afhankelijk zijn van de met melkgevulde paardenhoeven. U kunt deze dag makkelijk zelf vieren: koop in de supermarkt of in de groentewinkel zelf een paar kokosnoten en ga er in de keuken eens mee aan de slag. U zult verbaasd staan over wat u allemaal kunt bereiken met zo’n ding. De dag van de Kokosnoot is opgericht door de Aziatische en Pacifische Kokosnoot Unie in 2009.

Een kokosnoot of klapper is eigenlijk geen noot maar een steenvrucht van de kokospalm, waarvan het mesocarp (het vruchtvlees) niet vlezig maar vezelig is. Daarbinnen zit het harde endocarp, dat het zaad omgeeft met drie duidelijk zichtbare kiemopeningen. Bij de kieming komt de kiem door een van deze openingen naar buiten. De drie kiemopeningen zijn de overblijfselen van de in aanleg uit drie vruchtbladen bestaande vrucht.

Het zaad van de kokospalm is eenzaadlobbig en heeft dus één kiemlob die het transport van het reservevoedsel naar de kiemende plant verzorgt. Het reservevoedsel in het zaad bestaat uit kiemwit, dit heeft een witte kleur en een vette vezelige structuur. Dit is de kokos die onder andere gedroogd als kokosmeel in de handel komt. Verder is er het vloeibaar kiemwit, kokos- of klapperwater genoemd, een half troebele vloeistof. Bij een volledig rijpe vrucht bestaat al het kiemwit uit vezelig kiemwit. De vrucht bevindt zich in een groene bolster. Deze wordt na de oogst verwijderd, waarna de harige, houten noot verschijnt die in de winkels ligt. Het vruchtvlees wordt gedroogd tot kopra of gebruikt in allerlei gerechten en lekkernijen.

Het kokoswater wordt in Azië veel gedronken, omdat het een veilige en verfrissende drank is. Als het bij de grootschalige verwerking van kokosnoten wordt weggegooid, kan kokoswater milieuschade veroorzaken.

Een kokosnoot die onverhoopt in zee terechtkomt, blijft drijven en kan een reis van honderden kilometers afleggen. Als de vrucht vervolgens weer ergens aanspoelt, probeert hij daar gewoon opnieuw uit te groeien tot een gezonde boom.

Door met regelmaat een stukje vrucht te eten of kokosmelk te drinken ben je, zo luidt de theorie, beter beschermd tegen huidziekten en bacteriële infecties. Ook zou het je lever, nieren en zelfs je hersens helpen gezond te blijven.

(Bron: FijneDagVan en

Wikipedia)