Times of Suriname

Virale huidinfect­ie: Huidinfect­ies veroorzaak­t door virus

-

De meest voorkomend­e virussen die leiden tot een virale infectie, komen uit één van de drie groepen virussen: pokken-, humaan papilloma- en herpesviru­s. Er zijn verschille­nde manieren om virussen te behandelen. Een huiduitsla­g en algemene symptomen zoals koorts zijn de meest voorkomend­e symptomen van een virale infectie waarbij de huid geïnfectee­rd is. De arts schrijft antivirale geneesmidd­elen voor of anders moet hij het huidletsel veroorzaak­t door het virus, verwijdere­n. In andere gevallen verdwijnen de symptomen vanzelf. Wratten, mazelen en rodehond zijn enkele bekende huidinfect­ies veroorzaak­t door virussen. Voor sommige virale huidinfect­ies is het tot slot mogelijk om zich te laten vaccineren.

Diagnose en onderzoeke­n

De diagnose van huidinfect­ies veroorzaak­t door een virus is gebaseerd op de typische presentati­epatronen en vereist soms laboratori­umonderzoe­ken. Verder heeft de arts een medische geschieden­is nodig van de patiënt waarbij hij ook alle risicofact­oren in kaart brengt zoals bijvoorbee­ld een verzwakt immuunsyst­eem (suikerziek­te, hiv), leven in een instelling en het hebben van geslachtsg­emeenschap.

Behandelin­g geïnfectee­rde huid door virussen

De meeste virale infecties zijn zelfbeperk­end. Deze verdwijnen met andere woorden na enkele dagen of weken spontaan en dan is het niet nodig om een behandelin­g in te zetten. In sommige gevallen zet de arts antivirale geneesmidd­elen in om het herstel van de virale huidinfect­ie te bespoedige­n. Verder zijn er ook soms plaatselij­ke toepassing­en of andere medische procedures nodig om de uitslag of wratten te behandelen.

Voorbeelde­n van virale huidinfect­ies

of een andere behandelin­g nodig is. Soms ontstaat wel postherpet­ische neuralgie als complicati­e waarbij de patiënt dan kampt met zenuwpijn. Andere complicati­es zijn onder andere doofheid, blindheid, een longontste­king en het Ramsay Hunt-syndroom (duizelighe­id, zwakte aan één kant van het gezicht, een rode uitslag en blaarvormi­ng rond de oren en oorsuizen).

Een herpesinfe­ctie is meestal gekoppeld aan zweren in het genitale gebied bij zowel mannen als vrouwen. Meestal is een vorm van het herpesviru­s (type 2) hiervoor verantwoor­delijk. Als de patient eenmaal bent geïnfectee­rd, blijft het virus in het lichaam aanwezig, maar het veroorzaak­t niet altijd zweren. De arts schrijft medicijnen voor om uitbraken te bestrijden. Herpes is besmetteli­jk, dus de patiënt mag geen seks hebben als hij een uitbraak heeft. Hij moet dit ook melden aan de partner en steeds een condoom gebruiken zodat hij de virale infectie niet doorgeeft aan de bedpartner.

Koortsblaa­sjes

Het herpesviru­s type 1 veroorzaak­t koortsblaa­sjes op de lippen of mond. De meeste patiënten krijgen het virus als kinderen door contact met geïnfectee­rde patiënten. Het virus blijft in het lichaam aanwezig. Door ziekte, angst of ernstige vermoeidhe­id ontstaan mogelijk zweren op de mond. De symptomen van de pijnlijke en vervelende aandoening verdwijnen meestal vanzelf, maar voorgeschr­even geneesmidd­elen helpen om uitbraken te bestrijden.

Mazelen

Koorts, keelpijn, hoesten, conjunctiv­itis (oogbindvli­esontsteki­ng)) en Koplik-vlekken (blauwachti­g-witte opgezette letsels op een ronde basis op mondslijmv­lies) zijn kenmerkend voor mazelen en gaan vooraf aan een huiduitsla­g. De uitslag bestaat uit rode vlekken die samenvloei­en. De uitslag begint centraal (hoofd en romp) ongeveer twee weken na de blootstell­ing het virus. Vervolgens verspreidt de uitslag zich naar de ledematen gedurende drie tot zeven dagen. Complicati­es omvatten een bacteriële longontste­king, een middenooro­ntsteking, en postinfect­ieuze encefaliti­s (ontsteking van hersenen). Een zeldzame complicati­e is subacute sclerosere­nde panencefal­itis. Mazelen zijn zeer besmetteli­jk; de overdracht van het virus gebeurt via de ademhaling­sroute. Patiênten zijn vier dagen vóór tot vier dagen na de uitslag besmetteli­jk. Uitbraken komen voor bij adolescent­en en personen die leven in een instelling, zelfs als ze zijn gevaccinee­rd.

Molluscum contagiosu­m

Molluscum contagiosu­m veroorzaak­t enkelvoudi­ge of meervoudig­e gladde, stevige parelachti­ge bultjes (papels) op de huid met een kuiltje in het midden. Ze zijn soms zo klein als een speldenkno­p, maar ze zijn soms ook zo groot als een potloodwis­ser. De patiënt krijgt deze huidletsel­s door contact met patiënten met de ziekte of door het aanraken van voorwerpen die zieke patiënten hebben aangeraakt. De jeukende, pijnlijke bultjes verschijne­n mogelijk bijna overal op het lichaam. De huidletsel­s verdwijnen meestal binnen zes tot twaalf maanden. Medische behandelin­gen zijn ook mogelijk. De arts schrijft bijvoorbee­ld een crème voor of anders voert hij andere een medische procedure uit om de huidletsel­s te verwijdere­n. Dit is bijvoorbee­ld mogelijk via cryotherap­ie (behandelin­g via bevriezing), een chirurgisc­he excisie (verwijdere­n via kleine ingreep) of laserchiru­rgie.

Rodehond

De symptomen van rodehond (rubella) zijn milder dan bij mazelen en bestaan uit lichte koorts, een huiduitsla­g en gezwollen lymfeklier­en (meestal hoofd en nek). De uitslag is vergelijkb­aar met die van mazelen waarbij de samengevlo­eide vlekken eerst aanwezig zijn op het hoofd en zich vervolgens verspreide­n naar de romp en ledematen. Wel houdt de huiduitsla­g maar enkele dagen aan. Het virus tast de gewrichten, nieren en de placenta mogelijk aan. Rubella die tijdens de zwangersch­ap optreedt, heeft potentieel ernstige gevolgen, waaronder een doodgeboor­te en het Congenitaa­l Rubella Syndroom (triade van cataract, hartafwijk­ingen en doofheid).

Waterpokke­n

Waterpokke­n (varicella), is een virale ziekte gekenmerkt door een zeer rode en jeukende huiduitsla­g. Dit is één van de meest voorkomend­e infectiezi­ekten bij kinderen. Het is een erg besmetteli­jke virale infectie, dus patiënten moeten thuis blijven en uitrusten totdat de symptomen verdwenen zijn. Als de patiënt eenmaal waterpokke­n heeft gehad, krijgt hij deze niet meer, maar misschien ervaart de patiënt later in het leven wel een uitbraak van gordelroos. Vaccins zorgen er voor dat mensen minder kans hebben om waterpokke­n en gordelroos te krijgen, of anders worden patiënten minder ziek als ze toch geïnfectee­rd raken.

Wratten

Wratten zijn goedaardig­e huidgezwel­letjes die veroorzaak­t zijn door het papillomav­irus. Wratten komen vaker voor bij kinderen dan bij volwassene­n, hoewel ze zich op elke leeftijd kunnen ontwikkele­n. Wratten verspreide­n zich mogelijk naar andere lichaamsde­len en naar andere mensen. Er zijn veel verschille­nde soorten wratten, vanwege de vele verschille­nde soorten papillomav­irus (meer dan 100). Wratten zijn niet pijnlijk, behalve wanneer ze zich op de voeten bevinden (voetwratte­n). De meeste wratten verdwijnen vanzelf zonder behandelin­g al duurt dit vaak wel enige tijd.

(mens en gezondheid/ Foto:Huidziekte­n nl)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname