Allergische reactie van de huid

Een allergische reactie van de huid kan zich op verschillende manieren uiten. Enorme, rode of schilferende verdikkingen. Kleine, doorzichtige of rode, jeukende bultjes. Grote pijnlijke blaren. In de meeste gevallen wordt de irritatie van je huid veroorzaakt door een contactallergie. Je huid is dan in direct contact gekomen met stoffen waar je allergisch voor bent. Soms veroorzaakt echter ook een medicijnallergie of een voedselallergie een vervelende huidirritatie.

Een allergische reactie is een overdreven reactie van je afweersysteem op een stof die in principe onschadelijk is. Normaal gesproken reageert je afweersysteem alleen op ziekteverwekkers (virussen, bacteriën, schimmels) of andere stoffen die niet in je lichaam thuishoren. Bij een allergische reactie komt het afweersysteem echter in actie tegen stoffen die volstrekt onschuldig zijn, bijvoorbeeld bepaalde voedingsstoffen, stuifmeel of geurstoffen. De onschuldige stof die de allergische reactie veroorzaakt, wordt een allergeen genoemd.

Allergisch na herhaaldelijk contact

Je kunt niet allergisch zijn voor een stof waarmee je nog nooit in aanraking bent geweest. Je afweersysteem moet op zijn minst één keer eerder contact hebben gehad met de bewuste allergeen. Meestal heb je bepaalde producten zelfs al veelvuldig gebruikt, zonder ook maar één reactie te hebben gekregen. Nadat je afweersysteem (vaker) in aanraking is geweest met de allergeen, heeft het een mogelijkheid ontwikkeld om de stof in het vervolg ‘onschadelijk’ te maken. Je afweersysteem reageert dan op de allergeen, zoals het op ziekteverwekkers reageert: met een ontsteking. Dit proces wordt allergische sensibilisatie genoemd.

Een allergische reactie van de huid, wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door een zogenaamde contactallergie. Hierbij zorgen bepaalde stoffen van buitenaf, na contact met de huid, voor een allergische reactie. Bij een allergische reactie is meestal de stof histamine betrokken, die onder andere de jeuk en rode huiduitslag veroorzaakt. Enkele veel voorkomende allergenen die tot een vervelende huidirritatie kunnen leiden zijn: onedele metalen, lijm, rubberbestanddelen, geurstoffen, conserveringsmiddelen, UV-stralen, voedingsstoffen en medicijnen.

Allergie metalen

voor

onedele

Nikkel en chroom zijn bekende allergenen. Nikkel wordt veel verwerkt in sieraden en kleding: horloges, oorbellen, kettingen, armbanden en brilmonturen, bh-sluitingen, knopen, drukknopen, ritssluitingen en studs. Chroom wordt vaak als mal gebruikt bij het produceren van bakstenen. Een chroomallergie zie je dan ook vaak optreden bij mensen die in de bouw werken. Chroom wordt ook gebruikt als kleurstof in glas en verf. Chroomzouten worden veelvuldig gebruikt voor het looien van leer. Leren schoenen, laarzen en riemen kunnen dan ook nogal eens voor een allergische reactie zorgen.

Een allergie voor onedele metalen veroorzaakt meestal kleine, rode bultjes die erg kunnen jeuken. Een allergische reactie op bestanddelen in je schoenen kan echter ook leiden tot voeteczeem.

Allergisch voor lijm

In zeer veel lijmsoorten wordt een bepaalde harssoort gebruikt (PTBFF-hars), die voor een vervelende allergische reactie kan zorgen. Omdat lijm in zoveel uiteenlopende producten wordt gebruikt, is leven met een lijmallergie niet altijd eenvoudig. Lijm vinden we vaak in leren producten zoals schoenen, horlogebandjes, handtassen en riemen. Maar ook in hout, papier, metaal, plastic en rubber. Veel medische hulpmiddelen, zoals hoortoestellen, prothesen, spalken, tapemateriaal en pleisters bevatten eveneens lijm. Wanneer je last hebt van een lijmallergie, wordt je huid die in contact is gekomen met lijm rood en zwelt op. Daarnaast ontstaan er kleine bultjes en blaasjes, die vaak jeuken en pijnlijk kunnen zijn. Omdat het soms lastig is om te ontdekken waarvoor je precies allergisch bent, kan een lijmallergie nogal eens langdurig blijven bestaan. Het gevolg is dan een verdikking van de huid met schilfering en kloven.

Allergie rubberbestanddelen

voor

Rubber kan met natuurlijke grondstoffen (latex) of kunstmatige grondstoffen worden gemaakt. In beide gevallen kan rubber een allergische reactie oproepen. Latex is de melksap die gewonnen wordt uit de bast van de rubberboom en vaak als grondstof gebruikt wordt voor veel rubberen producten. Voorbeelden hiervan zijn: autobanden, (medische) handschoenen, condooms, elastiekjes en ballonnen. Ook latexverf bevat latex als grondstof.

Wanneer rubber op kunstmatige wijze gemaakt wordt, worden tal van chemische stoffen toegevoegd om het rubber elastisch en stevig te maken (de zogenaamde rubberversnellers). Daarnaast worden stoffen toegevoegd om de veroudering en uitdroging van rubber tegen te gaan (de zogenaamde antioxidantia). Het zijn vooral deze twee groepen chemische stoffen, die een allergische reactie kunnen veroorzaken. De stoffen blijven in kleine hoeveelheden in het rubberen product aanwezig en kunnen hier – wanneer je het product gebruikt - uit vrijkomen en de huid binnendringen. De kunstmatige vorm van rubber wordt veel toegepast in ondermeer: ballen, ballonnen, schuimrubberen matrassen, luchtbedden, bh’s, laarzen, schoenen, inlegzooltjes, elastiekjes, hechtpleisters, warmwaterkruiken, badpakken, elastische onderkleding, (medische) handschoenen, condooms, pessariums, duikbrillen, gasmaskers en veiligheidsbrillen.

Bij een latexallergie ontstaat een zwelling op de huid, op de plaats waar je in contact bent geweest met latex. De zwelling is rood, jeukt en geeft een branderig gevoel. De huidirritatie kan vrijwel onmiddellijk na je contact met latex ontstaan, maar ook na enkele uren. Door het contact met latex te vermijden, verdwijnt de vervelende zwelling meestal na een uur of twee vanzelf weer. Wanneer je latexdeeltjes inademt, kunnen ook klachten ontstaan aan de neus (niezen, loopneus, jeuk), de ogen (jeuken, tranen) en de longen (piepende ademhaling, kortademigheid, hoesten, druk op de borst). Dit gebeurt nogal eens bij het gebruik van gepoederde latexhandschoenen. Bij een zeer ernstige latexallergie kan in uitzonderlijke gevallen een anafylactische shock optreden. De slijmvliezen van je ogen, mond en keel zwellen op, waardoor ademhalingsproblemen kunnen ontstaan. Vaak treden ook maagdarmklachten op (pijn, misselijkheid, braken, diarree) en word je duizelig. Een anafylactische shock kan uiteindelijk leiden tot een coma en zelfs de dood.

Allergie voor geurstoffen

Geurstoffen komen in zeer veel producten voor. Vrijwel alle cosmetische, verzorgende en huishoudelijke producten bevatten geurstoffen. Parfums, eau de toilette, deodorant, aftershave, bodylotions, douchegel, shampoo, tandpasta, rouge, oogschaduw, lippenstift, schoonmaakmiddel, afwasmiddel, wasverzachter en toiletverfrisser zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Maar ook veel papieren producten zoals luiers, zakdoekjes en toiletpapier en zelfs geneesmiddelen die op de huid of slijmvliezen worden toegepast (zalf, oogdruppels en oordruppels) zijn vaak geparfumeerd.

Wanneer je allergisch bent voor geurstoffen (parfumgrondstoffen), dan uit zich dit meestal in een jeukende, rode uitslag met schilfering. Ook blaasjes, pukkels en nat eczeem zijn mogelijk. Een allergie voor geurstoffen komt vaak voor in de hals, het decolleté, achter de oren, op de polsen, in de baardstreek en in de oksels. Dit komt omdat vooral op die plaatsen producten met een hoge concentratie aan geurstoffen worden aangebracht. Een huidirritatie op de handen wordt echter ook vaak gezien bij mensen die allergisch zijn voor geurstoffen. Als je de producten met de geurstoffen die een allergische reactie bij je veroorzaken vermijdt, verdwijnt de huiduitslag meestal na een paar dagen vanzelf weer.

Allergie voor

conserveringsmiddelen

Conserveringsmiddelen zijn chemische stoffen die bacteriën en schimmels doden. Ze worden aan producten die water bevatten toegevoegd, om ervoor te zorgen dat de producten minder snel besmet raken en dus langer houdbaar zijn. Voorbeelden zijn formaldehyde en parabenen. Conserveringsmiddelen komen voor in alle producten die water bevatten: cosmetische producten, verzorgingsproducten, schoonmaakmiddelen, medicijnen, lijm en verf op waterbasis.

De meeste allergische reacties worden veroorzaakt door cosmetische producten die lange tijd contact hebben met de huid, zoals dag- en nachtcrème, bodylotion, aftershave balsem en zonnebrandproducten. Ook geneesmiddelen op zowel chemische als plantaardige basis die gebruikt worden op de huid of slijmvliezen (crèmes, zalven, oog- en oordruppels) bevatten conserveringsmiddelen (meestal parabenen) en kunnen de oorzaak zijn van een vervelende allergische reactie. Verzorgingsproducten die kort nadat ze op de huid zijn aangebracht weer worden afgespoeld (zeep, shampoo, douchegel, badschuim) veroorzaken bijna nooit een allergische reactie. Ook niet wanneer je allergisch bent voor conserveringsmiddelen. Hetzelfde geldt voor producten als afwasmiddel, schoonmaakmiddel en wasverzachter. Deze worden zo verdund met water, dat ze zelfs bij mensen met een conserveringsmiddelenallergie zelden voor problemen zorgen. Hoewel ook in sommige voedingsmiddelen conserveringsmiddelen worden toegepast (parabenen), lokt het eten hiervan vrijwel nooit een allergische reactie uit.

Wanneer je allergisch bent voor conserveringsmiddelen, dan uit zich dit meestal in een rode, enigszins schilferende, jeukende huiduitslag op de plek waar je huid contact heeft gehad met het product dat conserveringsmiddelen bevat. Soms ontstaan er ook kleine bultjes of natte plekken op de huid. De plaats op je lichaam die een allergische reactie vertoont, verraadt vaak al welk product de boosdoener is. Is dit je dag- of nachtcrème, dan zul je dit vooral in je gezicht zien. (mens en gezondheid/ Foto:Wikipedia)