Chronische discoïde lupus erythematodes

Chronische discoïde lupus erythematosus (CDLE) is een vrij zeldzame huidziekte, welke tot de groep van zogeheten ‘bindweefselziekten’ behoort. CDLE is een vorm van de auto-immuunziekte lupus erythematodes (LE). Bij een auto-immuunziekte is het eigen afweersysteem ontregeld en keert het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam. Bij LE kunnen ziekteverschijnselen optreden in verschillende organen en de huid, maar bij CDLE blijft de ziekte normaal gesproken beperkt tot de huid, waarbij er meestal rode plekken in het gezicht te zien zijn.

Ontstaan en oorzaak

De precieze oorzaak van CDLE onbekend. Wel is bekend dat CDLE een autoimmuunziekte is. Je afweersysteem beschermt je tegen allerlei binnendringers, zoals bacteriën en virussen. Bij LE is dit systeem verstoord, waardoor het lichaamseigen weefsel aanvalt. Wanneer het afweersysteem zich alléén richt tegen de huid, is er waarschijnlijk sprake van CDLE. Als het zich evenwel ook richt tegen andere organen, dan kan er sprake zijn van systemische LE (SLE). Chronische discoïde lupus erythematosus is nièt besmettelijk.

Symptomen CDLE

Iemand met CDLE heeft last van rode en vaak ook schilferige plekken. Deze rode plekken komen voornamelijk voor in het gezicht: op beide wangen in een soort vlindervorm. De aandoening treft vooral gebieden die worden blootgesteld aan zonlicht, zoals de wangen, neus, oren, bovenrug, nek, decolleté, en de rug van de handen. Het wordt zelden op de handpalmen of voetzolen aangetroffen. Veelal is een beperkt gebied aangedaan, maar je kunt ook last hebben van meerdere plekken verspreid op de huid.

De rode plekken zijn vaak wat schilfering, met in het midden genezende huid of verlittekening. Hierbij kan ook haaruitval optreden (zoals op de behaarde hoofdhuid). Indien de ontsteking eenmaal tot rust is gebracht, kunnen er plekken achterblijven die iets lichter van kleur zijn dan de omgevende huid (pigmentverschuiving) of ontsierende littekens.

Complicaties

Een minderheid van de patienten met CDLE (minder dan 5 procent) ontwikkelt SLE. Dit gebeurt vaker bij kinderen. Maligne degeneratie en ontwikkeling van huidkanker (basaalcelcarcinoom of plaveiselcelcarcinoom) kan voorkomen, maar is zeldzaam.

Prognose CDLE

In een later stadium kunnen er verkleuringen (lichte en donkere plekken) ontstaan, waarbij de huid verhardt en indeukt (atrofie) en gaat verlittekenen. Dit zal permanent zijn. CDLE heeft de neiging om te genezen met achterlating van littekens, haaruitval en pigmentveranderingen als de behandeling niet in een vroegtijdig stadium wordt aangevangen. Chronische discoïde lupus erythematosus blijft bij de meeste mensen beperkt tot de huid en geraakt bij grofweg de helft van de mensen na vele jaren in remissie waarbij de huid vrij kan zijn van afwijkingen. Wel kan er in de loop der jaren altijd weer plotseling een opvlamming ontstaan. Minder dan 5 procent van de patienten ontwikkelt uiteindelijk systemische lupus erythematosus, vaker bij kinderen dan bij volwassenen. Bij de meesten gebeurt dit reeds binnen 1-3 jaar nadat de diagnose CDLE is vastgesteld. Deze huidaandoening kan een verlaagde kwaliteit van leven geven als gevolg van de kale plekken met verlittekening

(mens en gezondheid/Foto: Huidziekten.nl)