Ontspoord politiegeweld in Griekenland
De Griekse regering van Conservatief eerste minister Mitsotakis voert de repressie door de politie op. Buitenproportioneel politieoptreden en intimidatie zonder aanleiding, niets nieuw voor Griekenland, gaat nu samen met versnelde privatisering van overheidsdiensten en de plundering van sociale voorzieningen. Een verslag ter plaatse van Remco van der Meer, student politieke filosofie vanuit Athene.
Het is 15 januari, enkele tientallen arbeiders van Elefsis Shipyards voeren actie voor het ministerie van economische ontwikkeling in Athene. Ze willen dat de minister hun eisen voor baanzekerheid serieus neemt, maar in plaats daarvan jaagt oproerpolitie hen met traangas weg. Buitenproportioneel politieoptreden zonder aanleiding is niet nieuw voor Griekenland, maar de scène is tekenend voor de toegenomen repressie van de afgelopen maanden. Al tijdens de verkiezingen van 2019 hamerde de Griekse conservatieve regeringspartij Nieuwe Democratie (ND) op zogenaamde ‘wet- en ordehandhaving’.Vertaling: jarenlange privatiseringen en plundering van sociale voorzieningen hebben misschien reeds hun tol geëist, maar de Grieken hebben ook toekomstige maatregelen maar te slikken. Intimidatie en politiegeweld is steeds vaker het gekozen middel.
Zowel premier Mitsotakis als de Europese Commissie roepen graag dat de Griekse crisis voorbij is. Officieel zijn de laatste memorandumafspraken dan ook afgelopen en begin januari 2020 juichten internationale media het vertrek van het IMF-kantoor uit Athene toe.
Noord-Europese banken en Griekse zakenlieden zijn misschien tevreden, maar dat betekent niet dat de gewone Griek er nu beter aan toe is. Veel tijdelijk opgelegde maatregelen zijn simpelweg permanent geworden. Nog steeds kan een kwart van de Grieken het niet veroorloven om het huis te verwarmen in de winter. De jeugdwerkloosheid is ook nog altijd de hoogste van de EU.
Geweld tegen studenten en vakbonden
Jongeren zijn tevens het voornaamste doelwit van de toegenomen politierepressie. Een belangrijke ‘hervorming’ van ND was afschaffing van het zogenaamde universiteitsasiel. Die zwaar gewonnen wet verbood de politie om zich zonder uitnodiging op universiteitsterreinen te begeven. Decennialang stelde dit asiel studenten in staat om veilig te vergaderen, of demonstraties en bezettingen te houden.
Een student politicologie, actief in de studentenbeweging op de sociaalwetenschappelijke universiteit Padeion vertelde: “Het asiel waarborgde de vrijheid van meningsuiting op de universiteit. Zonder die bescherming kan de staat het verzet tegen haar onderwijshervormingen met geweld breken.”
Dat hebben de studenten gemerkt. In november 2019 gooiden de bestuurders van de Atheense universiteit ASOEE het gebouw op slot. Ook colleges werden door de ‘lockout’ opgeschort. Universiteitsbestuurders verklaarden dat de politie wapens zou hebben aangetroffen in de school, maar op foto’s was niet meer te zien dan lege bierflesjes en vlaggenstokken. Staatssecretaris voor arbeid Domma Michailidou suggereerde zelfs, ondanks gebrek aan het meest flinterdunne bewijs, dat de ‘wapens’ eigendom van het Syrische leger zouden zijn.
De absurditeit van die beschuldigingen maakte duidelijk dat het bestuurders ergens anders om te doen was: het dwarsbomen van studentenvergaderingen. Het was de week voor de jaarlijkse mars op de Amerikaanse ambassade, waarmee de studentenopstand van 1973 in de Polytechnische School van Athene tegen de door VS ondersteunde militaire junta van de kolonels wordt herdacht.
(DeWereldMorgen)