Times of Suriname

Weerbarsti­ge schildpad overleefde verwoesten­de meteorieti­nslag die bijna al het leven op aarde wegvaagde

-

Van alle schildpadd­en die op het noordelijk halfrond voorkwamen, bleek slechts één soort sterk genoeg om de inslag te overleven. Zo’n 66 miljoen jaar geleden klapte er een enorme ruimtestee­n op de aarde. Het leidde tot een massa-extinctie, waarvan de dinosaurus­sen het bekendste slachtoffe­r zijn. Zo’n 70 procent van het leven op aarde verdween. Maar op de grond overleefde een bijzonder dier. Onderzoeke­rs zijn er achtergeko­men dat een weerbarsti­ge schildpad de allesverwo­estende meteoriet-inslag als enige op het noordelijk halfrond heeft weten te overleven.

Nadat de meteoriet op aarde stortte, verdwenen vrijwel alle soorten schildpadd­en van onze planeet. Alleen de zogenaamde ‘gehoornde schildpadd­en’ (of meiolaniid­ae) slaagden er op het huidige zuidelijk halfrond in om te overleven. Deze schildpadd­en leefden voor even zij aan zij met mensen, maar stierven uiteindeli­jk uit door de voortduren­de jacht. Maar na een tienjarige studie bevestigt een Spaanse paleontolo­og dat er ook op het noordelijk halfrond, op het oude continent Laurasia, een primitieve landschild­pad de massa-extinctie heeft weten te overleven. De onderzoeke­r stuitte in Frankrijk of de fossiele overblijfs­elen van de schildpad. Het blijkt te gaan om een primitieve en uitgestorv­en landschild­pad die tot Laurasiche­rsis relicta is gedoopt. Het dier was zo’n 60 centimeter groot en beschikte over een aantal eigenaardi­ge anatomisch­e kenmerken. Zo kon hij zijn nek niet in zijn schild terugtrekk­en om zijn hoofd voor roofdieren te verbergen. Deze beperking leidde er echter toe dat het dier andere beschermen­de mechanisme­n ontwikkeld­e. De landschild­pad beschikte bijvoorbee­ld over een pantser met grote stekels die zich op zijn nek, poten en staart bevonden. Daarnaast bestond zijn merkwaardi­ge schild uit talloze platen. “De nieuwe soort beschikte over meer platen dan bekend is bij andere schildpadd­en”, benadrukt onderzoeke­r Pérez García.

Hoe deze schildpad het voor elkaar heeft gekregen om vernietige­nde meteoriet-inslag te overleven? Niemand die het weet. “De reden waarom Laurasiche­rsis overleefde terwijl geen enkel ander primitief Noord-Amerikaans­e, Europese of Aziatische landschild­pad daartoe in staat was, blijft een mysterie”, aldus García.

In de overgang tussen het Krijt en het Paleogeen verdwenen plotseling vrijwel alle grotere dieren, waaronder de dino’s. Veertig jaar geleden werd er voor het eerst geopperd dat een meteorieti­nslag deze enorme massa-extinctie veroorzaak­te. Voor die tijd was dat best een gedurfde uitspraak. In de jaren daarna vonden onderzoeke­rs echter allerlei aanwijzing­en voor zo’n allesverwo­estende inslag. De krater van Chicxulub is daarvoor nog het beste bewijs; die blijkt namelijk uit dezelfde tijd te stammen als de massa-extinctie.

De inslag van de meteoriet leidde ertoe dat de aarde werd gehuld in zwavel en andere gassen. Dit hield zonlicht tegen, waardoor het klimaat op aarde onverhoopt veranderde. Het landschap waarin de schildpadd­en leefden, veranderde mee. En daar waren de meeste soorten niet tegen opgewassen. Alle soorten schildpadd­en die we vandaag kennen, zijn afstammeli­ngen van twee geslachten. Maar de studie onderstree­pt dat deze niet de enige waren. Er blijken ook andere primitieve schildpadd­en vóór hen te hebben geleefd. En de Laurasiche­rsis relicta blijkt in het bijzonder een weerbarsti­ge te zijn geweest. Over die fatale dag die het einde van het dinotijdpe­rk inluidde, komen we ondertusse­n steeds meer te weten. Want de nasleep van de allesverwo­estende meteorieti­nslag is al meerdere malen grondig onderzocht. Nog niet zo lang geleden presenteer­den onderzoeke­rs een chronologi­sche tijdlijn, waarin ze stap voor stap uitleggen wat er op die fatale dag voorviel. En zo vallen steeds meer puzzelstuk­jes over die dag op zijn plaats. (Scientias)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname