Ringworm bij de mens: symptomen, besmetting en behandeling

Ringworm symptomen bestaan uit rode en ronde plekken die steeds groter worden. De ringen zijn scherp begrensd en het randgebied is enigszins verheven en vertoont roodheid. Ringworm is een schimmelinfectie van de huid die zich kenmerkt door een scherp begrensde ronde plek, die langzaam groter wordt tot wel 10 cm doorsnee of meer. De huid is enigszins verdikt en schilfert vooral aan de rand. De plek in het midden wordt op den duur wat lichter gekleurd doordat er genezing optreedt. Ringworm is heel erg besmettelijk en kan van dier op mens, mens op mens en mens op dier worden overgebracht. Ringworm kan behandeld worden door een middel dat schimmels doodt.

Wat is ringworm?

De term ‘ringworm’ kan je op het verkeerde been zetten, omdat het om een schimmel gaat en niet om een worm die de huidaandoening veroorzaakt. Met wormen heeft ringworm dus helemaal niets te maken. Ringworm is eigenlijk een beschrijvende term, omdat er een steeds groter wordende ring op de huid ontstaat die op een worm lijkt. Ringworm is een zeer besmettelijke, oppervlakkige schimmelinfectie van de huid en het veroorzaakt rode, schilferende plekken in de vorm van een ring. Meestal zitten de plekken op de romp en de ledematen (armen en benen). In medisch jargon wordt dat respectievelijk ‘tinea corporis’ en ‘tinea cruris’ genoemd. De plekken kunnen flink jeuken, waardoor je de neiging hebt om te gaan krabben.

Ringworm oorzaak

In de natuur komen allerlei soorten schimmels en schimmelinfecties voor, bij zowel mens als dier, maar ook bij planten en voedsel. Een ringworm ontstaat door een schimmelinfectie met een schimmelsoort die in staat is de menselijke huid te infecteren. De schimmels groeien in de buitenste laag van de huid, ook wel de hoornlaag genoemd. Schimmels planten zich middels sporen voort. Onder voor hen gunstige omstandigheden —een vochtige en warme omgeving— kunnen ze uitgroeien tot schimmels. Een schimmelsoort die in staat is de menselijke huid te infecteren, wordt ‘dermatofyt’ genoemd. Bij een ringworm is vaak een huisdier de besmettingsbron. Pathogene schimmels in Nederland betreffen vaak M.canis, T.rubrum, T.mentagrophutes en epidermophyton floccosum.

Is ringworm besmettelijk?

Veel dieren, alsook mensen, kunnen symptoomloos drager zijn van de schimmelsporen die ringworm veroorzaken. Zij dragen dan de sporen van de schimmel bij zich, maar merken daar dan niets van. Ondertussen kunnen zij de schimmel wel overdragen op anderen. De infectie kan op verschillende manieren worden overgedragen:

Symptomen van ringworm bij de mens

Ringwormplekken zijn rood en rond en worden steeds groter. De ringen zijn scherp begrensd en het randgebied is ietwat verheven en vertoont roodheid. De randen gaan schilferen en soms zijn er kleine pukkeltjes zichtbaar. De plek in het midden wordt op den duur wat lichter gekleurd doordat er genezing optreedt. Een lichte mate van jeuk of branderigheid komt voor, meestal doet de plek geen pijn. Overal op het lichaam kunnen de plekken voorkomen, ook op de behaarde hoofdhuid. De plekken trekken spontaan weer weg, ofschoon dat enige tijd kan duren. Bij mensen met een verminderde afweer kan schimmel dieper in de huid doordringen, wat kan leiden tot ernstige en pijnlijke huidontstekingen.

Diagnose en onderzoek

Vaak kan de huisarts de diagnose op het oog stellen, aangezien de afwijkingen bij een ringworm erg kenmerkend zijn. De arts kan daarnaast een aantal schilfers van het aangedane gebied onder de microscoop onderzoeken. Ook kan een schimmelkweek gemaakt worden. Met DNA analyse (middels PCRtechniek) kan binnen een week de schimmel worden aangetoond.

(mens en gezondheid/Foto:

Gezondheidsnet)