Lockdown met 31 mensen in één huis: ‘Geen glazen en jointjes meer delen’

Ze delen een keuken, badkamer, een ruimte met pooltafel en kippen. Noa Manú Snoeren woont met dertig studenten in een oud asielzoekerscentrum in Amsterdam. Drie weken geleden gaven ze nog een groot huisfeest, nu is het over met de pret. “Als één iemand geïnfecteerd raakt, raken we allemaal besmet.” Het is rommelig, de deur wordt platgelopen en social distancing kan niet met zoveel mensen: Noa’s studentenhuis lijkt op het eerste gezicht niet de beste plek voor quarantaine. Toch moeten de 31 bewoners uit Amsterdam het met elkaar uitzoeken. Drie weken geleden gaven ze nog een groot huisfeest. “We namen het tot afgelopen weekend niet echt serieus”, lacht Noa. Maar daar kwam deze week verandering in. “Met het advies van de overheid móésten we wel regels opstellen. Er was helemaal geen structuur.”

Op een georganiseerde huisavond wordt besproken hoe ze met het coronavirus moeten omgaan. Er worden eerst wat extreme scenario’s uitgeschreven: geven we morgen nog één groot huisfeest? Of moet iedereen op z’n kamer blijven en maken we een kookschema? De mate van angst voor het virus loopt onder de bewoners uiteen, maar er is één ding waar ze het over eens zijn: hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. “We beseften dat wij echt een broeihaard zijn voor het coronavirus. Eenendertig mensen die ieder vier mensen infecteren, dan zit je op ruim 120 mensen. Dat gaat rap”, zegt Noa.

Die maatschappelijke verantwoordelijkheid wordt niet door alle studentenhuizen serieus genomen, merkt FransPieter de Jong van Duwo op. Zijn organisatie heeft 15 duizend gedeelde studentenwoningen in haar beheer en moest afgelopen week verschillende malen een waarschuwing uitgeven. “Nu de kroegen en verenigingen zijn gesloten, is de neiging er om huisfeesten te organiseren. Soms zijn wij er op tijd bij, maar een enkele keer kwam de waarschuwing nadat het feest had plaatsgevonden.” (MSN)