Wereldgezondheidsdag

Met de ‘Wereldgezondheidsdag’ - ieder jaar op 7 april vraagt de Wereldgezondheidsorganisatie WHO aandacht voor gezondheid en ziektes in de wereld. Ieder jaar krijgt de dag een thema mee; 2020 is het jaar van de ‘verpleegkundige en verloskundige’ (Year of the Nurse and the Midwife).

In veel landen zijn ziektes als aids niet bespreekbaar. Het taboe heeft de ziekte epidemisch gemaakt. In landen waar het doorbroken is, loopt het aantal nieuwe aidsgevallen terug. Maar ook een ziekte als malaria, die niet de last van het taboe draagt, komt volgens de WHO nog veel vaker voor dan nodig is. Armoede, gebrek aan onderwijs, inadequate of ontbrekende gezondheidszorg en het ontbreken van een helder gezondheidsbeleid dragen bij aan het voorkomen van malaria.

De WHO werd op 7 april 1948 opgericht door de Verenigde Naties.

Gezondheid is een toestand van algeheel welbevinden, waarin er geen sprake is van lichamelijk letsel of ziekte. De definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO 1948) luidt: “Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken.” Het begrip gezondheid wordt ook gebruikt op andere terreinen, zoals voor het milieu of de economie. De geestelijke gezondheid is een concept dat naar het emotionele en psychologische welzijn van het individu verwijst.

Volgens de WHO is er geen officiële definitie van de geestelijke gezondheid. Culturele verschillen, subjectieve evaluaties en concurrerende professionele theorieën, maken het moeilijk om te bepalen wat “geestelijke gezondheid” is. In het algemeen zijn de meeste deskundigen het erover eens dat geestelijke gezondheid en psychische stoornissen niet wederzijds exclusief zijn. Met andere woorden, het ontbreken van een erkende psychische stoornis, is niet noodzakelijkerwijs een indicatie van de geestelijke gezondheid.

Ziekte is een tijdelijke lichamelijke of psychische aandoening die een organisme belemmert in het normale functioneren. Een ziek organisme is uit zijn evenwicht, er is sprake van een verstoorde homeostase. Ziekte gaat vaak gepaard met symptomen die wijzen op de abnormale toestand. Gezien het brede spectrum aan ziekten is een eenduidige definitie van het begrip niet goed mogelijk, en ook een scherpe afbakening tussen ziekte en gezondheid is niet altijd duidelijk. Bovendien is wat wel of niet normaal (ziek) is, deels cultureel bepaald.

Veelvoorkomende ziekten zijn griep, virusinfecties van de luchtwegen, en een psychische ziekte als depressie. Veelvoorkomende dodelijke ziekten zijn kanker en harten vaatziekten. Ziekte kan gevolgd worden door genezing, al dan niet na behandeling, maar kan ook resulteren in een handicap of de dood. Preventie is juist gericht op het voorkomen van ziekten.

De pathologie onderzoekt de verschillende, opeenvolgende stadia van ziekten; meer specifiek onderzoekt de etiologie de oorzaken, en de pathogenese het verloop van ziekte. Volgens historicus McNeill heeft ziekte een centrale rol gespeeld in de geschiedenis van de mensheid.

Een ziekte kan beschreven worden aan de hand van de symptomen of de oorzaken. Zo zijn de symptomen van builenpest hoge koorts met bobbels in de oksels, de liezen en de hals die na verloop van korte tijd openbarsten en waarbij de patiënt meestal binnen enkele dagen tot weken overlijdt. De oorzaak is echter het gebeten worden door een rattenvlo en besmet worden met een bacterie van die vlo afkomstig, waarna er een sepsisbeeld met hoge koorts en lymfklierzwellingen ontstaat, gevolgd door verettering van de lymfklieren, waarbij de patiënt grote kans heeft te overlijden. Meer specifiek is de oorzaak een infectie van de mens met de bacterie ‘Yersinia pestis’ met wisselende klinische verschijnselen en een hoge mortaliteit.

(Bron: beleven en wikipdia)