Internationale Dag van de Otter

Otters zijn van die dieren die het maar niet wil lukken in Nederland. We proberen constant de populatie weer op de been te krijgen, maar zonder succes. Sterker nog, vorig jaar zetten we 100 otters uit en daarvan legde maar liefst een derde het loodje. Hoog tijd dus om de otter beter op de kaart te zetten, en dat doen we met een Wereld Otterdag, op de laatste woensdag van mei.

Wat het doel van deze dag is, laat zich raden. Het is dan het uitgelezen moment om eens goed na te denken over hoe belangrijk otters wel niet zijn, en hoe ze het lokale ecosysteem in stand houden. Maar ook hoe kwetsbaar de otter is, want let’s face it, als 32 van de 100 beesten zichzelf voor een auto kiepert moeten we er wel maatregelen voor treffen, want die beesten zijn blijkbaar suïcidaler dan een dozijn lemmingen.

Daarom zijn er deze dag overal lezingen te bezoeken over de toestand van de otter. Ook kunt u deze dag rapporten verwachten over de otter, bijvoorbeeld hoeveel er de afgelopen maanden weer zonder te kijken de snelweg zijn overgestoken. En de dag wordt door dierenactivisten ook aangegrepen om de overheid weer eens te wijzen op het belang van goede zorg voor de otter.

Een volwassen otter is 80 tot 140 centimeter lang, inclusief de staart van 30 tot 50 centimeter lengte. Het gewicht varieert tussen de 5 en 12 kilo en de schouderhoogte is gemiddeld 30 centimeter. Vrouwtjes zijn meestal kleiner dan mannetjes. Mannetjes hebben een kop-romplengte van 60 tot 90 centimeter, een staartlengte van 36 tot 47 centimeter en een lichaamsgewicht van 6 tot 17 kilogram. Vrouwtjes hebben een kop-romplengte van 60 tot 70 centimeter, een staartlengte van 35 tot 42 centimeter en een gewicht van 6 tot 12 kilogram.

Met zijn gestroomlijnde lichaam is het dier goed aangepast aan het leven in het water. De ogen en de kleine afsluitbare oren en neusgaten liggen op één lijn boven op de platte kop, waardoor ze boven water blijven als het dier aan het wateroppervlak zwemt. De otter heeft zwemvliezen tussen de tenen van alle vier de korte krachtige poten. De lange, ovaalronde staart doet dienst als stabilisator en roer tijdens het zwemmen. De snuit is breed.

De vacht, die aan de buikzijde veelal lichter van kleur is, bestaat uit een waterdichte buitenste laag van dekharen en een luchthoudende binnenste laag van dicht opeengeplante donsharen, die onder water droog blijven. De dekharen drogen vrij snel, en hechten buiten het water aan elkaar. Voor de otter, die nauwelijks over onderhuidsvetweefsel beschikt, is deze waterdichtheid van groot belang om in het water op temperatuur te blijven. Een optimale conditie van de vacht voorkomt voortijdige onderkoeling tijdens het jagen onder water.

De otter eet voornamelijk vis, zoals paling, baars, snoek, karper en zalm. Hij heeft een voorkeur voor vissen die kleiner zijn dan 25 cm. Hij eet ook amfibieën, watervogels, woelratten, ratten, rivierkreeften, krabben, wormen en insecten: in feite alles wat hij in het water aantreft.

(Bron: Fijnedagvan en

Wikipedia)