Times of Suriname

Fytofotode­rmatitis: huidziekte door contact met plant

-

Bij fytofotode­rmatitis ontstaat een ontsteking­sreactie aan de huid door contact met bepaalde planten of plantaardi­ge producten die blootgeste­ld zijn aan licht. De patient ervaart namelijk een rode, pijnlijke huiduitsla­g met blaarvormi­ng, al is deze bij sommige patiënten zeer mild. De behandelin­g bestaat uit het aanbrengen van verzachte en verkoelend­e crèmes, al is soms een medicament­euze behandelin­g nodig. Het is belangrijk om de veroorzake­nde plant te identifice­ren om een herhaling van de klachten te voorkomen. Onbehandel­d ontstaan mogelijk enkele complicati­es. Fytofotode­rmitis is vooral aanwezig tijdens de lente of de zomer omdat patiënten dan op zonnige dagen buitenacti­viteiten uitvoeren en dan mogelijk in contact komen met één van de verantwoor­delijke planten. De aandoening komt vaak voor, maar via de geraadplee­gde literatuur­bronnen zijn geen prevalenti­eof incidentie­gegevens gevonden. De huidaan doening komt verder voor op elke leeftijd, bij beide geslachten en bij mensen van elke etnische afkomst.

Door contact met planten en de blootstell­ing aan licht, verschijnt een allergisch­e reactie.

Bij fytofotode­rmatitis ontstaat een huiduitsla­g die het gevolg is van onbedoeld of opzettelij­k contact met planten of plantaardi­ge producten gevolgd door blootstell­ing aan licht (langgolvig­e ultraviole­tte A-straling = UV-A, 320-380 nm), zoals zonlicht. Bepaalde soorten chemische verbinding­en (furocoumar­inen) die aanwezig zijn in sommige planten reageren met hun moederverb­inding (psoraleen) door de UV-straling. Dit resulteert in soort toxische (giftige) reactie of allergisch­e reactie, waardoor bij de patiënt een typische huiduitsla­g ontstaat.

Wanneer de patiënt in contact komt met een plant of plantenpro­duct (bijvoorbee­ld sap van limoen) en hierop schijnt zonlicht, ontstaat een soort allergisch­e reactie met huidklacht­en als gevolg. De uitbarstin­g van de huiduitsla­g begint meestal ongeveer 24 uur na de blootstell­ing en piekt na 48-72 uur. De huidirrita­tie ontstaat door fysiek contact met van de plantensto­f of na consumptie van het op planten gebaseerde producten. De milde tot ernstige symptomen verschijne­n veelal op de blootgeste­lde huidgebied­en zoals de handen, de onderarmen, de onderbenen, het gezicht, de lippen, de hoofdhuid, de nek en/ of de borstkas.

De patiënt krijgt tijdens de acute ontsteking­sfase te maken met pijnlijke, jeukende blaren en pijnlijke, brandende, rode vlekken, bultjes of blaasjes. De huidletsel­s zijn lineair, onregelmat­ig verdeeld en hebben een oneven vorm. De symptomen verergeren door een natte huid, zweten en hitte.

Diagnostis­ch onderzoek

De arts bekijkt de huidafwijk­ingen en heeft dan al een goed idee over de diagnose. Meestal zijn bijkomende onderzoeke­n niet nodig. Soms weet de patiënt wel niet dat hij in contact is geweest met een plant, waardoor het voor de arts een beetje lastiger is om de diagnose te stellen. De arts zet dan nog een allergiepl­aktest en/of een huidbiopsi­e in.

Behandelin­g van fytofotode­rmatitis

De patiënt verzorgt de wonden en blaren. De aangetaste huid mag de patiënt bedekken met een koud en nat kompres. Daarnaast is verkoelend­e of verzachten­de crème beschikbaa­r voor het verlichten van de blaarvormi­ge huidletsel­s. Verder gebruikt de patiënt neutrale of milde verzorging­sproducten en draagt hij gladde katoenen kledij. Patiënten met milde tekenen zijn mogelijk gebaat met het nemen van antihistam­inica (medicijnen voor het behandelen van een allergisch­e reactie). Bij patiënten die kampen met ernstige symptomen, zet de arts topische (op de huid aangebrach­te) of orale (via de mond ingenomen) corticoste­roïden in. Is meer dan 30 procent van het lichaam getroffen door de blaren, dan is een ziekenhuis­opname nodig met en gespeciali­seerde wondverzor­ging van de brandwonde­n.

Prognose van huidziekte

Na enkele dagen verdwijnen de huidblaren, maar dan laten deze wel lelijke donkerdere plekken achter op dezelfde huidgebied­en (hyperpigme­ntatie). De postinflam­matoire (na de ontsteking­sreactie) verkleurin­g houdt mogelijk weken tot maanden aan. Littekens zijn echter zeldzaam. Bij sommige patiënten is de ontsteking­sreactie echter mild en is dit niet herkenbaar als fytofotode­rmatitis. In dit geval presenteer­t de patient zich alleen met pigmentver­anderingen. De prognose is goed wanneer de arts de plant identifice­ert die zorgt voor de huidreacti­e, en de patiënt deze plant vervolgens vermijdt. Ook is het verstandig om buitenshui­s te werken met handschoen­en en kledij met lange mouwen en lange broekspijp­en te dragen.

Oorzaken: Door contact met planten en blootstell­ing aan licht

Continue jeuk en schilferin­g van de huid leidt tot een vochtige huid, wat de ideale voedingsbo­dem is voor bacteriën en schimmels. Bacteriële infecties en schimmelin­fecties zijn bijgevolg complicati­es van de huidziekte. De arts behandelt deze met respectiev­elijk antibiotic­a en antimycoti­ca. De huidaandoe­ning levert mogelijk ook cosmetisch­e problemen, stress en angst op. In sommige gevallen verschijnt een ernstige allergisch­e reactie (anafylaxie) bij de patiënt. Bovendien gebeurt soms een herhaling van de aandoening bij verdere blootstell­ing of contact met de veroorzake­nde plant of plantaardi­ge product. Het is bijgevolg belangrijk om de oorzaak te achterhale­n om toekomstig­e huidproble­men te voorkomen. ( Blueeve, Pixabay/Mens en gezondheid/Foto: Huidarts)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname