Oogontsteking

Bij een oogontsteking is je oog meestal rood, pijnlijk en gezwollen. Ook kan er pus uit je oog komen, dat er soms voor zorgt dat je oogleden aan elkaar plakken. Een oogontsteking kan verschillende vormen aannemen. In de meeste gevallen gaat het om conjunctivitis, waarbij het slijmvlies op je oogbol en ooglid ontstoken is. Zo’n ontsteking kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de oorzaak. De meest voorkomende vormen van deze aandoening zijn infectieus, wat betekent dat het gaat om een infectie die wordt veroorzaakt door bacteriën of een virus. Andere vormen van infectieuze ontstekingen van het oog worden veroorzaakt door schimmels of parasieten. Chlamydia kan er ook voor zorgen dat je oog ontstoken raakt. Bacteriële infecties aan het oog kunnen behoorlijk besmettelijk zijn

Er zijn ook niet-infectieuze oogontstekingen, die veroorzaakt worden door contact van de ogen met vuil, ooghaartjes, rook of chloor. Maar een allergische reactie of bijzonder droge ogen kunnen ook voor deze irritatie zorgen. Oogontstekingen die niet-infectieus zijn gaan meestal vanzelf over. Voor de meeste infectieuze oogontstekingen geldt hetzelfde. Sommige vormen, zoals die veroorzaakt door chlamydia of vormen van herpes, kunnen echter gepaard gaan met vervelende complicaties en voor blijvende schade zorgen. Zie je na een paar dagen nog geen verbetering, dan is het verstandig om een afspraak te maken met de dokter. Deze zal de ontsteking meestal behandelen met antibiotica.

Oogontsteking kan veel verschillende oorzaken hebben, zoals: - een bacteriële infectie (meestal met stafylokokken en streptokokken, maar eventueel ook door chlamydia trachomatis en de gonococ bacteriën)

- een virusinfectie (meestal als gevolg van een verkoudheidsvirus of een vorm van herpes)

- schimmels of parasieten

- kleine deeltjes, haartjes of vuil in het oog

- chloor van zwembadwater

- rook

- straling (zonnebank) of etsing met zuur of loog

- zeer droge ogen door een andere aandoening.

Verder hebben mensen met aandoeningen zoals MS of de ziekte van Bechterew vaker last van oogontsteking. De eerste groep heeft dan te maken met een ontsteking aan de oogzenuw, bij de tweede gaat het om een inwendige oogontsteking. Beide vormen vragen om medische hulp.

Oogontsteking kan gepaard gaan met veel verschillende symptomen, afhankelijk van het type ontsteking. De meest voorkomende zijn:

- rode, jeukende of branderig aanvoelende ogen - zanderig gevoel, of het gevoel van een vuiltje in je oog - tranende ogen, soms is het vocht slijmerig

- opgezwollen slijmvlies

- overgevoeligheid voor licht

- afscheiding, zoals pus, draderig slijm of zelfs bloed uit het oog.

Worden deze klachten na een paar dagen niet minder, neem dan contact op met je huisarts. Ook als je denkt dat je oogontsteking het gevolg is van vormen van herpes, chlamydia of samenhangt met MS of de ziekte van Bechterew. Ook baby’s en jonge kinderen met oogontsteking kunnen beter naar de huisarts gebracht worden.

Om de diagnose oogontsteking te kunnen stellen, zal de huisarts je oog eerst onderzoeken, meestal met een spleetlamp. Zo kan de arts zien welk deel van het oog ontstoken is. Om de oorzaak van de ontsteking te achterhalen, zal de dokter waarschijnlijk een beetje van het vocht uit je oog onderzoeken. Dit wordt met een klein wattenstaafje uit je oog verwijderd en naar een laboratorium gestuurd. Daar kan bijvoorbeeld een kweek worden gemaakt of andere tests worden gedaan. Zodra de arts weet wat de oorzaak is van de ontsteking, kan hij of zij de juiste behandeling kiezen.

Veel mensen krijgen minimaal een keer in hun leven een oogontsteking. Deze kan dan ook veel verschillende oorzaken hebben.

Mensen die besmet zijn met herpes, chlamydia of enkele andere geslachtsziekten, mensen met MS of de ziekte van Bechterew en mensen die last hebben van aandoeningen aan hun ogen, zoals droge ogen syndroom, behoren tot de risicogroepen voor een oogontsteking.

- verminderde weerstand

- contact met iemand die een infectieuze oogontsteking heeft - met vieze handen in de ogen wrijven

blootstelling aan irriterende stoffen zoals chloor, rook, bepaalde chemicaliën, uv-straling

- deeltjes in het oog, zoals haartjes, ijzerdeeltjes of vuil - contactlenzen die zijn verplaatst en achtergebleven.

(Gezondheidsnet/Foto:Thuisarts)

Een voorhoofdsholteontsteking kan verschillende oorzaken hebben. In 75 procent van de gevallen gaat het om een bacterie, maar de oorzaak kan ook een virus of een allergie zijn. Hevige hooikoorts kan bijvoorbeeld ook tot deze ontsteking leiden. Ook neuspoliepen of een scheef neustussenschot zijn mogelijke oorzaken. Wat al deze oorzaken gemeen hebben, is dat ze ervoor zorgen dat je neusbijholten opzwellen, waardoor het slijm niet meer goed kan worden afgevoerd. Daardoor hoopt het op en kan een ontsteking ontstaan. De bacteriën die meestal de oorzaak zijn van de ontsteking zijn al van nature in het lichaam aanwezig. Voorhoofdsholteontsteking is niet besmettelijk.

Vermoed je dat je voorhoofdsholteontsteking hebt en zie je reden om naar de huisarts te gaan, dan kan deze op verschillende manieren vaststellen er inderdaad sprake is van een ontsteking van je voorhoofdsholten. Eerst zal je huisarts een lichamelijk onderzoek verrichten en bijvoorbeeld kijken of kloppen op je voorhoofd pijnlijk is. Ook kan hij of zij lichte druk uitoefenen aan de binnenkant van je oogkas, bij je neuswortel, om te kijken of je hier ook pijn hebt. Om de diagnose voorhoofdsholte met zekerheid te stellen, kan een röntgenfoto van je schedel