Recordaantallen dode dolfijnen spoelen aan op Franse kust
FRANKRIJK Op de Atlantische kust van Frankrijk spoelen zo veel dode dolfijnen aan, dat marinebiologen zich ernstige zorgen maken over het voortbestaan van plaatselijke populaties van de zeezoogdieren.
Het overgrote deel van de dode dolfijnen verdronk in de sleepnetten van vissersschepen. Onderzoek naar de kadavers stelt vaak botbreuken, staart en vinbreuken en diepe snijwonden vast, die worden veroorzaakt door de netten. Sommige kadavers werden verder toegetakeld door vissers die ze uit de netten verwijderden.
“We hebben een sterfteratio bereikt die het voortbestaan van de dolfijnenpopulatie in de Baai van Gascogne bedreigt”, zei Morgane Perri, marinebioloog in Bretagne. “In de laatste drie jaar hebben we elke winter een periode van vier maanden gehad met meer dan 1.000 dode dolfijnen en bruinvissen.”
Gewone dolfijnen worden het zwaarst geraakt. Wetenschappers denken dat de dolfijnenkadavers die op stranden worden aangetroffen maar een klein deel vormen van het totale aantal dolfijnen dat omkomt in vissersnetten voor de Franse kust. Het daadwerkelijke aantal dode dolfijnen is vijf tot tien keer groter, schatten zij.
Dolfijnen raken al decennia verstrikt in netten aan de Europese westkusten, maar volgens marinebiologen groeit het aantal dode dieren in de afgelopen jaren door veranderde vistechnieken. Vooral vissersschepen die in tweetallen op zeebaars vissen met sleepnetten zouden veel dolfijnen de kop kosten.
De Franse wet vereist dat vissers die walvisachtigen in hun bijvangst aantreffen daar melding van doen. Volgens Perri gebeurt dat zelden.
Dolfijnen planten zich langzaam voort, waardoor hun populaties extra kwetsbaar zijn als hun aantal scherp afneemt. Helene Peltier, onderzoeker bij het Pelagis Observatorium in La Rochelle, zei dat modellen nu nog laten zien dat de dolfijnenpopulaties stabiel zijn. “Maar zodra je daar een afname ziet, is het eigenlijk al te laat.”
Activistenorganisatie Sea Shepherd wil dat het verboden wordt om met sleepnetten te vissen in de paaigronden van zeebaars en meer toezicht op de visserij. Sommige vissers experimenteren met geluidssignalen die dolfijnen moeten afschrikken.
(NU)