Plastisch chirurg houdt van bijen
De handen van een plastisch chirurg zijn van essentieel belang bij het uitvoeren van operaties. Toch is Dr. Wynand Melenhorst van het Diakonessenhuis in Zeist niet bang voor een bijensteek, sterker nog, hij heeft drie kassen staan aan de bosrand achter het ziekenhuis. “Ik draag dikke handschoenen en een goed imkerspak, maar ach, een bult van een bijensteek is binnen een paar dagen weer over”, lacht Wynand (37).
De chirurg was al jong, zoals menig kind, gefascineerd door honingbijen. “Het zijn echt heel bijzondere diertjes. Alleen al de communicatie onderling is heel interessant, dat doen ze met feromonen (geurstoffen) en lichaamsbeweging. Als een bij een goede nectarbron gevonden heeft, dan maakt ze een speciale dans over de honingraad, dat is echt heel bijzonder”, vertelt hij enthousiast. Behalve dat Wynand honing heerlijk vindt smaken, heeft het ook een link met zijn vak. Hij vertelt: “Tegenwoordig gebruikt men honing bij wondzorg, bijvoorbeeld bij brandwonden. Bepaalde enzymen en ook het suikergehalte dragen bij aan een goed herstel. Overigens kun je niet zelf zomaar honing op een wond smeren in verband met de hygiëne.”
Een imker word je niet zomaar, Melenhorst volgde een jaar lang een cursus bij de Nederlandse Bijenhoudervereniging. “Het wordt ten onrechte gezien als een bejaardenhobby, terwijl het echt enorm interessant is.” Bij de cursus ga je in de leer bij mensen die al imker zijn. Na een jaar weet je echt wel of je het nog steeds zo leuk vindt en ook of je wel tegen bijensteken kan.” Bij het diploma krijgt een nieuwe imker vaak een volk cadeau waarmee hij zijn hobby kan gaan uitvoeren. Ieder jaar deelt het volk zich op, inmiddels heeft Melenhorst drie volkeren tot zijn beschikking.
Zijn hobby lijkt niet erg aaibaar, maar zijn kinderen zijn inmiddels ook aangestoken met de liefde voor bijen. “Ik heb drie kinderen en een speciaal kinderimkerpak. Ze vinden het erg leuk en leren ook nog eens hoe de natuur werkt. Ze komen geregeld met papa mee om de bijen te zien.”
De bijen staan op voldoende afstand van het ziekenhuis, zodat patiënten er geen last van hebben.
Gisteren werd de eerste honingoogst van het jaar door de dokter uit de kasten gehaald. “Het gaat mij niet om de honing, ik vind de bij gewoon echt een heel mooi insect. In de winter laat ik daarom ook honing over en vervang deze niet volledig voor suikerwater, op die manier kunnen ze met hun eigen voorraad overleven.” Het slingeren van de honing kan bij goede omstandigheden twee à drie keer per jaar. De honing noem ik Diakonessenhoning en geef ik gratis weg aan vrienden en collega’s.”
(MSN)