20 juli: Internationale Schaakdag
Sinds 1966 wordt op 20 juli de Internationale Schaakdag gevierd. Deze datum is bewust gekozen omdat op 20 juli 1924 de Internationale Schaakfederatie (FIDE) werd opgericht. Unesco kwam met het idee voor deze internationale dag om de schaaksport te stimuleren. De ‘World Chess Federation’ werd in 1999 door het Internationaal Olympisch Comité erkend als een internationale sportbond.
Niet de Egyptenaren, niet de Grieken en ook niet de Chinezen hebben het schaakspel bedacht. Over het algemeen wordt aangenomen dat het schaakspel in de zesde eeuw in Oost-Perzië (nu Noord-India) is ontstaan, het spel werd toen Chaturanga genoemd en werd uitsluitend door mannen beoefend. Chaturanga wordt in het algemeen gezien als de voorloper van zowel het moderne westerse schaakspel alsook van het Chinese Xiangqi. Chaturanga wordt nu nog steeds in India gespeeld. Verschillende versies van het spel verspreidden zich in oostelijke richting China en Japan (daar heetten het Shantranj) en in westelijke richting de Arabische wereld. om via Italië en Spanje uiteindelijk tijdens de 11e eeuw in heel Europa door te dringen.
Waarschijnlijk hebben de Vikingen hier een belangrijke rol in gespeeld, aangezien de oudste Europese vondsten van schaakstukken langs de kusten zijn. De huidige vorm van het schaakspel ontstond aan het eind van de 15de eeuw in Frankrijk, toen de dame met de huidige machtige mogelijkheden haar intrede deed. Tevoren was de dame of koningin een tamelijk beperkt en zwak stuk.
Hoewel schaken een aanduiding is voor een groep verwante bordspellen, beschrijft dit artikel hoofdzakelijk het westers schaken, een strategisch bordspel voor twee spelers. De officiële naam volgens de FIDE van dit westers schaken is het schaakspel. Het is een strategisch spel omdat de spelers veel speelmogelijkheden hebben en omdat het vaak onmogelijk is de consequentie van elke zet te overzien, waardoor inzicht, ervaring en moed de zetkeuze mede bepalen. In sommige schaakpartijen zijn karakteristieke speelstijlen te herkennen zoals: agressief, passief, tactisch, forcerend, radicaal. Doordat het schaakspel zo veel gespeeld wordt, zijn er onnoemelijk veel varianten bedacht om het spel anders te spelen. Soms speelt men in de huiselijke kring volgens licht afwijkende regels omdat men het eenvoudig wil houden of omdat men de spelregels niet precies kent. Veel huisschakers zijn bijvoorbeeld niet op de hoogte van pat of en passant slaan. Een sterkere speler kan een voorgift geven door bij het begin al een pion of stuk weg te laten. Soms wordt afgesproken dat degene die een partij gewonnen heeft, zijn volgende partij met een pion minder speelt.
Een schaakbord is een vierkant, regelmatig opgedeeld in 32 lichte (witte) en 32 donkere (zwarte), elkaar afwisselende velden. De horizontalen worden rijen genoemd en zijn genummerd van 1 tot en met 8; de verticalen heten lijnen en worden aangegeven met de letters a tot en met h. Zo is elk veld aan te duiden; de witte dame staat bijvoorbeeld in de beginstelling op d1. Het bord wordt zo neergelegd dat a1 en h8, de hoekvelden links van de spelers, zwart zijn. Elke speler beschikt over zestien speelstukken. De ene speler heeft wit (de lichtgekleurde stukken), de ander heeft zwart (de donkergekleurde stukken).
(Bron: dagvanhetjaar en wikipedia)
advertentie