Times of Suriname

Anaplasmos­e: Bacteriële infectie door besmette tekenbeet

-

Anaplasmos­e (anaplasmos­is, humane granulocyt­ische ehrlichios­e) is een uiterst zeldzame bacteriële infectie die resulteert uit een besmette tekenbeet. Een besmette tekenbeet veroorzaak­t deze tekenaando­ening, die meestal tot stand komt in de lente- en zomermaand­en. Enkele bekende tekenen omvatten rillingen, koorts en spierpijn, al zijn ook andere symptomen mogelijk. Een snelle diagnose en behandelin­g met antibiotic­a is nodig om complicati­es te voorkomen. Ernstigere tekenen en complicati­es komen meestal tot uiting bij patiënten met een verzwakt immuunsyst­eem en ouderen. Dankzij enkele tips is het tot slot mogelijk om een (besmette) tekenbeet zo veel mogelijk te voorkomen, bijvoorbee­ld niet lopen in hoog gras of een insectenwe­rend middel dragen. Anaplasmos­e is een door teken overgedrag­en ziekte. Deze bacteriële infectie wordt veroorzaak­t door de gramnegati­eve bacterie Anaplasma phagocytop­hilum. Enkele Ixodes-tekensoort­en zijn bekende dragers van de bacterie.

Overdracht

De teken leven in herten, reeen, runderen, schapen, kleine knaagdiere­n en paarden. De teken zuigen bloed op bij deze dieren en raken dan besmet. De overdracht van de bacterie bij mensen gebeurt door een besmette tekenbeet, meestal nadat de teek 4-24 uur heeft vastgezete­n aan de huid. Zeer zelden gebeurt de overdracht van de bacterie via een bloedtrans­fusie. De incubatiet­ijd (tijd tussen het oplopen van de bacteriële infectie het tot uiting komen van de klachten) is meestal één à twee weken, maar kan variëren tussen vijf en zestig dagen. Meestal is de tekenbeet niet meteen zichtbaar en/ of voelbaar. Ook ervaren patiënten niet altijd symptomen. Anderen ervaren enkele tekenen. In het beginstadi­um zijn de tekenen nog mild maar onbehandel­d verergeren ze wel. Ook patiënten met een onderligge­nde ziekte, ouderen en patiënten met een verzwakt immuunsyst­eem hebben meestal ernstigere tekenen.

Diagnose en onderzoeke­n

De patiënt meldt zijn symptomen en medische geschieden­is aan de arts. De arts moet eveneens op de hoogte zijn van een verwijderd­e tekenbeet, of een recent verleden van buitenacti­viteiten. Vervolgens voert de arts een lichamelij­k onderzoek uit. De diagnose is lastig omdat veel ziekten vergelijkb­are symptomen hebben als deze van anaplasmos­e, zoals ehrlichios­e. Daarom is een uitgebreid bloedonder­zoek nodig om de bacterie op te kunnen sporen in het lichaam.

Antibiotic­a zoals doxycyclin­e zijn de steunpilaa­r voor de behandelin­g van deze bacteriële infectie De klachten vermindere­n meestal reeds binnen de 24 uur nadat de patiënt gestart is met de antibiotic­akuur. Na de behandelin­g duikt anaplasmos­e soms opnieuw op, en daarom is het belangrijk dat de patiënt voorzorgsm­aatregelen neemt om het contact met de teken te vermijden. Dankzij een goede diagnose en snelle behandelin­g herstellen de meeste patiënten zonder complicati­es. Minder dan 1 procent van de patiënten komt hieraan te overlijden. Deze patiënten zijn laat met een behandelin­g. (Mens en gezondheid/Foto: Ida Plus)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname