Speel op safe met Kamala
Harris was de veiligste keuze voor een presidentskandidaat die zich op dit moment vooral met de stroom kan laten meevoeren. Ze had meer te bieden dan Rice, Bass en de andere kandidaten. De senator uit Californië heeft een formidabele loopbaan achter de rug, bezit bestuurlijke ervaring en is een landelijk bekende politica. Haar doopceel is uitgebreid gelicht tijdens haar eigen poging om president te worden en ze is gewend aan de enorme druk die het verkiezingscircus met zich meebrengt. De grootste lijken in haar kast zijn aan het licht gebracht en lijken geen onoverkomelijke handicap te vormen. Bovendien is er een persoonlijke connectie: Harris was goed bevriend met Bidens oudste zoon Beau Biden, die in 2015 overleed aan kanker. De presidentscampagne van Harris was een organisatorische ramp. Sommigen in het Biden-kamp maakten zich dan ook zorgen over haar eigengereidheid en de kwaliteiten van haar adviseurs, onder wie haar zus en vertrouweling Maya Harris. Net als voor Obama in 2008, woog loyaliteit heel zwaar voor Biden. Harris wist hem ervan te overtuigen dat ze zich als teamspeler zal opstellen. Wijzigingen in haar staf moeten voortaan worden goedgekeurd door de Biden-campagne.
Harris is bovenal pragmatisch
De rollen zijn in sommige opzichten omgedraaid ten opzichte van 2008, maar het ticket Biden/Kamala heeft een vergelijkbare balans als Obama/Biden. De 55-jarige Harris is aanzienlijk jonger dan haar 77-jarige kompaan. Zij is charismatisch en energiek, terwijl hij soms bot of prikkelbaar uit de hoek komt en duidelijk niet meer zo hard kan als vroeger. Harris wordt net als Biden gerekend tot de gematigde vleugel van de partij, maar is wel duidelijk linkser dan hij. Niet zo progressief dat verstokte aanhangers van Bernie Sanders en Elizabeth Warren enthousiast van haar worden, maar wel in lijn met de trend naar links onder de bredere Democratische achterban. Een belangrijke overeenkomst tussen Biden en zijn kersverse running mate: ze zijn beiden pragmatisch, geen ideologische scherpslijpers. In de Senaat stemde ze vaak heel links, maar als presidentskandidaat positioneerde ze zich dichter bij het centrum. Ze geeft niet de voorkeur aan revolutionaire omwentelingen, maar zegt het systeem van binnenuit te willen veranderen.
(NU) (Foto’s:NU)