Internationale Dag van de Roodharigen
In 1972 werd het al door Arne Jansen gezongen: “Meisjes met rode haren, die kunnen kussen, dat is niet mis.” Nu weten wij daar persoonlijk niets van, maar de oprichters van Internationale Roodharigendag hebben zo’n zwak voor hen met rood haar, dat zij er een hele dag voor in het leven hebben geroepen!
Er kwamen een keer ruim duizend roodharigen uit ruim tachtig landen wereldwijd bij elkaar in Tilburg. Daar waren er vele activiteiten te volgen voor de ‘redheads’, zoals een picknick, portettekenaars, en niet te vergeten de grote fotoshoot, waarmee de organisatie heeft geprobeerd zo veel mogelijk ‘redheads’ samen op de foto te zetten.
Door de jaren heen is het evenement zo populair geworden dat Roodharigendag langer plaatsvindt.
Rood haar is een haarkleur die vaak wordt geassocieerd met mensen wier oorsprong in Groot-Brittannië en Ierland ligt, hoewel roodharigheid ook in heel veel andere delen van de wereld te vinden zijn. Schotland heeft het hoogste percentage roodharigen. Geschat wordt dat daar 13 procent van de bevolking rood haar heeft. Ierland volgt met 11 procent roodharigen. Ook bij de Oedmoerten, een etnische groep in Rusland, komt roodharigheid opvallend veel voor. In de VS schat men de aanwezigheid tussen de 2 en 5 procent, in de EU ligt dat rond de 4 procent en op wereldniveau is het minder dan 1 procent.
In Nederland is 2,45 procent van de bevolking roodharig, volgens het onderzoek uit 1904 van 478.976 Nederlandse schoolkinderen door anatoom Louis Bolk. Bolk ontdekte dat de provincie Drenthe de grootste frequentie van het kenmerk had met 2,78 procent, en de provincie Zeeland had de laagste frequentie van 1,88 procent. Afgezien van de etnisch Nederlandse schoolkinderen, onderzocht hij 9.860 Nederlands-joodse schoolkinderen en vond hij 2,56 procent rood haar. Bolk ontdekte dat een hogere frequentie van rood haar niet gecorreleerd was met meer blond haar tussen de verschillende provincies van Nederland. Een studie uit 2016 naar de genetische overlap tussen haar en oogkleur, die de bevindingen van Bolk vergeleek met de gegevens van het Nederlandse tweelingregister dat in 2004 werd verzameld, vond dat de twee min of meer consistent waren.
Bij een groot deel van de mensen met rood haar kunnen op DNA-niveau variaties in het gen MC1R (melanocortine 1 receptor) gevonden worden. Daarnaast lijken ook varianten in het gen OCA2 van invloed.[3] MC1R is waarschijnlijk van invloed op de activiteit van melanocyten en in welke mate ze pigment gaan produceren als gevolg van UV-straling.
Mensen met rood haar hebben dikker haar dan mensen met een andere haarkleur. Roodharigen hebben een huid die zeer gevoelig is voor zonlicht en snel verbrandt. Het is mogelijk dat natuurlijke roodharigen een andere pijnwaarneming hebben dan anderen. Er zijn echter zowel onderzoeken die vonden dat ze gevoeliger waren, als onderzoeken die het tegendeel aantoonden. Er zijn medici die beweren dat roodharigen 20 procent meer verdoving nodig hebben dan andersharigen. (Bron: fijnedagvan en Wikipeida)
Advertentie