Anticonceptiepillen voor vrouwen: Typen en bijwerkingen

Anticonceptiepillen zijn pillen die een vrouw dagelijks inneemt om zo een zwangerschap te voorkomen. De pillen, die door de mens gemaakte vormen van de hormonen oestrogeen en progestageen bevatten, zorgen er voor dat sperma niet in de baarmoeder kan binnendringen. Naar schatting gebruikt anno 2020 zo’n zestig procent van alle vrouwen in de vruchtbare jaren een vorm van anticonceptie om een zwangerschap te voorkomen. Veel vrouwen kiezen anticonceptiepillen vanwege hun gebruiksgemak, beschikbaarheid, veiligheid, meestal beperkte bijwerkingen, extra gezondheidsvoordelen en effectiviteit. Een uitgebreid overleg met en onderzoek door de arts is nodig alvorens de arts deze op voorschrift verkrijgbare medicijnen voorschrijft.

Een vrouw raakt zwanger wanneer een eicel die vrijkomt uit haar eierstok wordt bevrucht door het sperma van een man. De bevruchte eicel hecht zich aan de binnenkant van de baarmoeder van een vrouw, waar het wordt gevoed en zich ontwikkelt tot een baby. Hormonen in het lichaam van de vrouw regelen de vrijgave van de eicel uit de eierstok (eisprong = ovulatie) en bereiden het lichaam voor op het accepteren van de bevruchte eicel.

Hormonale contraceptiva zoals de pil bevatten door de mens gemaakte vormen van twee hormonen, met name oestrogeen en progestageen. Deze hormonen worden van nature aangemaakt in de eierstokken van een vrouw. Anticonceptiepillen bevatten beide hormonen of alleen progestageen. Deze hormonen werken om de natuurlijke cyclische hormonen van het lichaam te remmen om zwangerschap te voorkomen. Zwangerschap wordt voorkomen door een combinatie van factoren.

Dit type pil bevat zowel oestrogeen als progestageen. Combinatiepillen voor anticonceptie voorkomen dat de eierstokken een eicel vrijgeven. Ze vertragen ook de voortgang van een eicel door de eileiders, verdikken baarmoederhalsslijm en verdunnen de bekleding van de baarmoeder (endometrium). Hierdoor voegt het sperma zich niet bij de eicel. Er is een grote verscheidenheid aan combinatiepillen. Dit hangt af van hoe vaak een vrouw wenst te menstrueren alsook van de dosis hormonen die het beste past bij de vrouw.

Een andere optie voor hormonale anticonceptiva is de pil met verlengde cyclus. Dit bevat dezelfde hormonen als andere anticonceptiepillen, maar de vrouw neemt de hormonen in een langere cyclus in. Dat vermindert het aantal menstruatieperioden van dertien menstruatieperiodes per jaar naar slechts vier per jaar. Dat betekent dat een vrouw die deze pil gebruikt, maar één keer per seizoen menstrueert. Dit soort orale contraceptiva bevat dezelfde combinatie van twee hormonen die vaak worden gebruikt in andere hormonale anticonceptiva. Maar de vrouw moet deze pil gedurende twaalf weken continu innemen, gevolgd door één week inactieve pillen, wat resulteert in een menstruatiecyclus. Er zijn ook andere vormen van pillen met een verlengde cyclus waarbij gebruik wordt gemaakt van dezelfde hormonen. Deze pillen gebruiken oestrogeen in de laatste week.

De ‘minipil’ is een type anticonceptiepil dat alleen progestageen en geen oestrogeen bevat. Dit zijn pillen die slechts één hormoon (progestageen) bevatten. In elke verpakking met pillen bevatten alle pillen dezelfde hoeveelheid progestageen en zijn alle pillen actief. De arts schrijft deze pillen voor aan vrouwen die borstvoeding geven of aan vrouwen die last hebben van misselijkheid of andere bijwerkingen van oestrogeen. Minipillen verdikken het baarmoederhalsslijm, zodat het sperma de eicel niet kan bereiken. Het hormoon in de pillen verandert ook het baarmoederslijmvlies, waardoor een bevruchte eicel zich waarschijnlijk niet kan innestelen. In sommige gevallen voorkomen minipillen de vrijgave van een eicel. Als een vrouw de minipillen consequent en correct gebruikt, zijn ze ongeveer 95% effectief (iets minder effectief dan standaard anticonceptiepillen).

Het is belangrijk om vooraf goed met de arts te overleggen of en ook welk type contraceptiva het meest geschikt is. Hij adviseert de vrouw over wat ze van de pillen mag verwachten en wat de mogelijke bijwerkingen zijn. Hiervoor moet hij de levensstijl en voorkeuren van e vrouw kennen. De arts moet bovendien op de hoogte zijn van het gebruik van voorgeschreven maar ook vrij verkrijgbare medicatie, vitaminen, supplementen en kruiden. Sommige medicijnen, waaronder antibiotica en anti-epileptica verminderen namelijk de effectiviteit van anticonceptiepillen. Voorts is de medische geschiedenis van een vrouw essentieel omdat de pil soms niet aanbevolen is. Alle vrouwen die orale anticonceptiva gebruiken, hebben minstens één keer per jaar een medische controle door de arts nodig. Vrouwen moeten ook drie maanden na de start van de pilinname hun bloeddruk laten controleren. Het is erg belangrijk om de minipillen (alleen progestageen) elke dag op exact hetzelfde tijdstip in te nemen. Als een vrouw een pil mist of meer dan drie uur te laat is voor een pilinname, moet ze de pil innemen zodra ze er aan denkt en een back-upmethode gebruiken (zoals een condoom of zaaddodend middel) gedurende de volgende 48 uur.

Wanneer een vrouw de pillen inneemt zoals voorgeschreven, zijn ze meestal effectief in de eerste maand na inname. Voor de zekerheid raden sommige artsen het gebruik van een andere vorm van anticonceptie aan gedurende de eerste maand (zoals condooms). Na de eerste maand mag een vrouw vertrouwen op de pil voor anticonceptie.

Als een vrouw is vergeten een anticonceptiepil in te nemen, neemt ze deze in zodra ze er aan denkt. Denkt ze er de volgende dag pas aan dat ze deze vergeten in te nemen is de dag voordien, dan neemt ze die dag twee pillen. Twijfelt de vrouw of vergeet ze gedurende meerdere dagen om de pil in te nemen, dan kan ze het beste contact opnemen met de arts. Elke keer dat ze de orale anticonceptie vergeet in te nemen, is het belangrijk om een ander anticonceptiemiddel te gebruiken om een zwangerschap te voorkomen. (mens en gezondheid /Foto:

Consumed)