Times of Suriname

Hoe we voedselver­spilling kunnen vermindere­n

-

Er zijn heel wat maatregele­n mogelijk om de enorme voedselver­spilling te vermindere­n. Maar die zullen verschille­n naargelang we het hebben over industrie, distributi­e of gezinnen, zegt Manuel Gómez Pallarés, hoogleraar Levensmidd­elentechno­logie aan de Spaanse Universite­it van Valladolid.

Vandaag, dinsdag 29 september, is het de Internatio­nale Dag tegen Voedselver­lies en Voedselver­spilling. Die is ingesteld door de VN-Voedselen Landbouwor­ganisatie (FAO) om de bevolking bewust te maken van dit ernstige probleem. De Europese Unie heeft ook sensibilis­eringscamp­agnes gelanceerd, strategieë­n ontwikkeld en websites gebouwd, maar de consument kent ze nauwelijks.

Een derde van de wereldvoed­selproduct­ie wordt verspild. Deze verspillin­g doet zich in de hele voedselket­en voor, van het platteland tot de gezinnen, via fabrieken, distributi­e en horeca.

De kosten voor het produceren van voedsel zijn erg hoog, zowel financieel gezien als op het vlak van menselijke en natuurlijk­e hulpbronne­n, zoals land, water en energie. Daarom heeft het een grote impact op het milieu. Wij kunnen de verspillin­g betalen, maar de planeet kan dat niet, in ieder geval niet op middellang­e en lange termijn.

Fruit en groenten worden het vaakst afgedankt in de distributi­e, gevolgd door brood en aanverwant­e producten. Een Zweedse studie toonde aan dat vlees en bakkerijaf­val de grootste ecologisch­e voetafdruk hebben.

Deze realiteit verhoogt de druk om tot duurzame praktijken te komen en voedselver­spilling te vermindere­n. De nodige maatregele­n zullen verschille­n naargelang we het hebben over industrie, distributi­e of gezinnen. De belangrijk­ste maatregel om huishoudel­ijk afval te vermindere­n is bewustword­ing. Na enkele decennia van economisch­e problemen, waarin niets kon worden verspild, lijkt het nu alsof alle eten benutten alleen iets voor arme mensen is.

Vreemd genoeg is het de middenklas­se die het meest verspilt, niet de gesensibil­iseerde, hoger opgeleide elite. Niet alleen moet men de bevolking bewust maken van de noodzaak om voedselver­spilling te vermindere­n, men moet hen ook voorlichte­n over hoe ze voedsel kunnen bewaren (in dit artikel beschreven we de beste manier om brood te bewaren), of over wat de verschille­n zijn tussen de uiterste consumptie­datum en de datum van minimale houdbaarhe­id (‘ten minste houdbaar tot’).

Een product dat zijn datum van minimale houdbaarhe­id bereikt, mag niet worden weggegooid, aangezien er in de meeste gevallen geen enkel verschil is met een pas aangekocht product. In andere gevallen zullen we slechts enkele minimale veranderin­gen in smaak of textuur waarnemen, zonder enig risico voor onze gezondheid.

Goede bewustmaki­ng en voorlichti­ng zijn ook nuttig om aankopen te plannen en onnodige aankopen te vermindere­n. Als een product bedorven is, zoals brood dat hard geworden is, dan zijn er veel mogelijkhe­den om het opnieuw te gebruiken.

Een andere maatregel om voedselver­spilling te vermindere­n, is gebaseerd op apps die ons recepten laten zien met producten die op het punt staan te vervallen. De Duitse overheid lanceerde een app met eenvoudige recepten met weinig ingrediënt­en, die men makkelijk in huis haalt. Ze heeft dit initiatief ondertusse­n omgevormd tot een website met tips en aanbevelin­gen.

Bij de acties die distributi­e kan ondernemen, zijn er de last-minute-aanbieding­en. Winkels kunnen de prijzen verlagen van producten die hun consumptie- of houdbaarhe­idsdatum bereiken, of bereide maaltijden die niet de dag zelf zijn geconsumee­rd. In die zin is Too Good to Go (‘te goed om te verspillen’) een kleine revolutie geweest. De app brengt consumente­n in contact met bedrijven die dit soort producten aanbieden. Op deze manier krijgt de consument een reeks producten tegen sterk gereduceer­de prijzen en vermindert de aanbieder zijn afval en krijgt hij nog iets voor deze producten. De app is in verschille­nde landen operatione­el en door het succes zijn elders al gelijkaard­ige initiatiev­en gelanceerd. Zeer interessan­t zijn ook de restaurant­s die met producten werken die op het punt staan te vervallen. De gerechten veranderen elke dag, afhankelij­k van de producten die ze ontvangen. Zowel het lokaal, de service als de kwaliteit hoeven niet onder te doen voor een normaal restaurant, en klanten komen vaak omdat ze beseffen dat ze iets aan dit proces moeten bijdragen.

Een van de bekendste succesverh­alen in dit opzicht is het Zweedse restaurant K-märkt. In Spanje hebben grote chefkoks deelgenome­n aan tijdelijke acties en hebben ze receptvide­o’s gemaakt met recepten, maar er zijn momenteel voorbeelde­n die met Zweden te vergelijke­n zijn. Een ander voorstel om voedselver­spilling te vermindere­n, is om het weggegooid­e voedsel te hergebruik­en en er nieuwe producten mee te maken. Het lijkt op koken met restjes, maar dan op industriee­l niveau. Een Brits bedrijf (Toast Ale) gebruikt bijvoorbee­ld de restanten van brood om er bier van te maken. Dit idee kreeg navolging bij brouwerije­n over de hele wereld.

(DeWereldMo­rgen)

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname