De walnotenboom en voorkomende ziekten
Walnoten of okkernoten zijn lekker en ook nog eens gezond. Ze bevatten een hoog gehalte aan anti-oxidanten. Vooral de natte verse noten, die net van de boom afkomen en waar het vliesje nog zo gemakkelijk afgaat, zijn heerlijk. Zitten er in de herfst wel eetbare walnoten in? De walnoot behoort tot de botanische soort Juglans regia en komt van nature voor in Iran, Centraal-Azië en China. Zij is echter in WestEuropa al heel lang ingeburgerd. Het geslacht Juglans behoort tot de Juglandaceae (okkernootachtigen). De bladeren van de walnoot ruiken sterk en houden insecten en muggen op afstand. Het jonge blad ziet eerst zachtgroenrood uit maar wordt later geheel groen. De mannelijke bloemen (de katjes) en de vrouwelijke bloemen bloeien in de periode april tot en met mei aan dezelfde boom. De vrucht is de walnoot die in september geoogst kan worden door spontaan op de grond te vallen. De walnotenboom groeit het beste in kalkrijke, goed waterdoorlaatbare en diep bewortelbare grond. Walnootziektes slaan vooral toe in een vochtig en broeierig voorjaar. Het voorjaar kan warm zijn met temperaturen tussen 16°Celsius en 29°Celsius en veel regen of onweersbuien. De ideale gelegenheid voor de bacteriën en schimmels om zich te verspreiden en om alle notenbomen in de buurt te infecteren.
Bacteriebrand (Xanthomonas juglandis of Pseudomonas juglandis) wordt ook wel bacterieziekte genoemd. De bacterieziekte is te herkennen aan de zwarte vlekken op het blad en op de bolster, waar de walnoot in zit. Tevens tast de bacterie scheuten en knoppen aan. De bacterie overleeft in de knoppen van de boom. Bij sterke aantasting zal het blad afvallen. De bladeren hebben vreemde bobbels op de bovenkant van het blad, zwarte vlekken en de groene bolster waar de noot inzit, wordt zwart. De zwarte vlekken op de bolsters zullen bij vroege aantasting de walnoot laten rotten (natrot) en verslijmen. Ze zijn dan niet meer te eten. De niet goed uitgegroeide bladeren in het voorjaar vertonen stelen met zwarte puntjes. De volwassen bladeren krijgen zwarte stippen bij de punten van blad en langs de rand van het blad. Langzaam gaat dit verder naar het gehele blad en het blad zal loslaten. Ook kunnen bladeren zwart bladnerf vertonen. Jonge scheuten krijgen een glazige lichte kleur en daarna zwarte plekken, die de jonge scheut laten afsterven. Ook de noten met zwart gekleurde plekken op de bolster, vaak iets dieper gelegen, groeien niet goed verder of er treedt er misvorming op. Ook kan de aantasting door de bolster heen doorbreken en de kern van de walnoot laten wegrotten. (Mens en gezondheid/ Foto: Tuinseizoen)